بررسی عوامل اقتصادی موثر بر پذیرش مبارزه تلفیقی در کنترل کرم ساقه خوار برنج استان اصفهان

این پژوهش به روش توصیفی - هم بستگی ، برای بررسی برخی عوامل اقتصادی موثر بر کشاورزان استان اصفهان در پذیرش مبارزه تلفیقی کنترل کرم ساقه خوار برنج (chilo suppressalis) انجام گرفت . جامعه آماری کلیه برنج کاران شهرستان لنجان و مبارکه (n=6000) را در بر می گیرد که در سال 1379 در روستاهای آنان طرح مبارزه بیولوژیک علیه کرم ساقه خوار برنج انجام شد . نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و به صورت تصادفی برداشته شد و تعداد 361 نفر (n=361) انتخاب شدند . سپس پرسشنامه ای با 17 سوال بسته و در سه بخش طراحی گردید . روایی محتوایی و ظاهری ابزار پژوهش از طریق اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی در دانشگاه تربیت مدرس ، و متخصصین و کارشناسان سازمان کشاورزی استان اصفهان به دست آمد . آزمون مقدماتی و اعتبار پرسش نامه از طریق تکمیل 30 پرسش نامه به وسیله برنج کاران در یکی از روستاهای خارج از نمونه آماری به عمل آمد ، و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ آلفا = 83% است . تجزیه و تحلیل آزمون های استفاده شده ، اعم از توصیفی و استنباطی ، به طور عمده از طریق آزمون های مقایسه میانگین و ضریب هم بستگی انجام شد . نتایج قابل توجه این پژوهش نشان می دهد که در مجموع میزان پذیرش مبارزه تلفیقی در میان برنج کاران استان اصفهان در حد متوسط است . متغیرهای وسعت کل اراضی . میانگین اندازه مزارع کشاورزی ، میزان زمین های زیر کشت در این سال ، وسعت کشت برنج ، میزان عملکرد برنج ، میزان مشارکت افراد خانواده در امور کشاورزان ، میزان دست رسی به نهاده های کشاورزی و میزان دست رسی به منابع مالی ، با متغیر پذیرش هم بستگی معنی دار مثبت دارند . هم چنین ، مشخص شد که میان نظام بهره برداری و پذیرش مبارزه تلفیقی ، هم بستگی معنی داری وجود دارد . به طوری که میزان پذیرش در نظام بهره برداری سهم بری به طور معنی داری بیشتر از نظام های بهره برداری مالکیت شخصی و مزدبگیر است . در زمینه رابطه تعداد قطعات زراعی با میزان پذیرش ، مشخص شد که بهره بردارانی که تعداد قطعات زمین آنها 4-6 قطعه است بیشترین پذیرش را داشته اند .