اثر اسیدجیبرلیک، اسید نفتالین استیک، اتفن و اوره بر کنترل تناوب باردهی در نارنگی رقم کینو ( Citrus reticulata Blanco cv . Kinnow )

یکی از عوامل محدودکننده تولید مرکبات تناوب میوه دهی یا سال آوری می باشد . از موثرترین روش های کنترل این پدیده استفاده از مواد شیمیایی است . در این پژوهش تاثیر کاربرد اسید جیبرلیک ga3 و تنک کننده های شیمیایی ( اسید نفتالین استیک ، اتفن و اوره ) در کنترل تناوب باردهی در نارنگی رقم کینو citrus reticulata blanco در دو آزمایش جداگانه بررسی گردید . طی آزمایش اول ، در اواخر پاییز و اوایل زمستان سال 1372 ( اواخر یک سال کم بار ) ، درختان نارنگی با اسید جیبرلیک ( صفر ، 25 ، 50 ، 75 ، 100میلی گرم در لیتر ) ، در یکی از سه زمان آذرماه ، دی ماه و بهمن ماه 1372 به فاصله 20 روز محلول پاشی شد ند . کاربرد اسید جیبرلیک ( غلظت 100میلی گرم در لیتر ) در آذرماه و یا دی ماه موجب بیشترین کاهش جوانه های تشکیل شده در بهار پس از تیمار ( به ترتیب 65/88 و 13/79 درصد ) ، و افزایش جوانه های گل در سال دوم پس از تیمار گردید ( به ترتیب 4/7 و 23 برابر ) . بهترین نتایج کاهش جوانه های گل در بهار پس از تیمار و افزایش جوانه گل در سال دوم پس از تیمار از دومین تاریخ محلول پاشی ( دی ماه ) با غلظت های 50 ، 75 و 100 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک به دست آمد . در آزمایش دوم ، از تنک کننده های شیمیایی اسید نفتالین استیک ( صفر ، 200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر ) ، اتفن ( صفر ، 100 ، 200 و300 میلی گرم در لیتر ) و اوره ( صفر ، 4 ، 8 و 12 درصد ) در مرحله ریزش طبیعی میوه ( 75/0- 1 سنتی متر قطر میوه ) در سال پربار استفاده شد . نتایج نشان داد کاربرد اوره بر میزان تنک شدن میوه تاثیر معنی داری نداشته ، ولی اتفن و اسید نفتالین استیک در تنک کردن میوه و تنظیم میوه دهی درختان نارنگی موثر بوده اند . برای تنک کردن میوه و تنظیم میوه دهی درختان نارنگی ، غلظت های 200 و 300 میلی گر در لیتر اتفن و 400 میلی گرم در لیتر اسید نفتالین استیک بهترین تیمارها بودند . آثار هر یک از تیمارهای به کار رفته بر تغییرات طول ، قطر ، متوسط وزن و کیفیت آب میوه معنی دار نبود .