تخصیص بهینه عوامل در تولید انگور با تاکید بر کشاورزی پایدار در استان خراسان

تولید محصولات باغی به عنوان یک بخش مولد می تواند در سیاستگزاری های بخش کشاورزی مورد توجه قرار گیرد. محدودیت منابع تولید، ضرورت بهره گیری موثر از نهاده ها را در فرآیند تولید و به تبع آن حرکت در جهت کشاورزی پایدار توجیه می کند، لذا باید نحوه عملکرد آن ها را به کارگیری نهاده ها، پایداری کشاورزی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گیرد. با این هدف، در سال 1378 مطالعه ای بر روی 112 تولید کننده انگور استان خراسان صورت گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که اکثر کشاورزان ریسک گریز بوده و بین مقادیر واقعی وبهینه مصرف نهاده ها فاصله زیادی وجود دارد. همچنین عملکرد باغداران در جهت ناپایداری کشاورزی است و در این فرآیند عوامل اقتصادی - اجتماعی نقش مهمی را ایفا می کنند. در پایان با توجه به یافته های مطالعه راهکارهایی به منظور بهبود عملکرد تولیدکنندگان انگور استان خراسان ارائه شده است.