تاثیر تراکم کاشت ذرت ( Zea mays L ) و سویا ( Glycine max L ) و سرزنی ذرت بر عملکرد اجزای عملکرد رقابت و اکولوژی تولید در کشت مخلوط

به منظور مطالعه مزیت عملکرد و درک اثرات متقابل بین گونه ای ذرت و سویا در مخلوط، کشت های خالص این دو گونه و کلیه ترکیبات حاصل از سه تراکم 5/5.5/7 و 5/9 بوته در متر مربع و 23، 33 و 43 بوته در مترمربع برای سویا در طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفته. پس از آن بلال ذرت به مرحله خمیری نرم رسید درنیمی از هر کرت آزمایش سرزنی ذرت از بالای بلال صورت گرفت. بدین ترتیب نتایج نهایی به صورت یک طرح اسپلیت پلات ( کرت های خردشده) که درآن سرزنی ذرت به عنوان کرت اصلی در نظر گرفته شده بود تجزیه و تحلیل گردید. صرفنظر از تراکم سویا افزایش تراکم ذرت تا 5/9 بوته در مترمربع باعث افزایش عملکرد دانه ذرت در مخلوط شده، عملکرد دانه و بیولوژیک سویا در مخلوطی که تراکم ذرت در آن متوسط (5/7 بوته در مترمربع) و تراکم سویا درآن پایین (23 بوته در متر مربع) بود بیشترین مقدار را داشت. انجام سرزنی در ذرت موجب افزایش تعداد دانه در ردیف بلال و افزایش وزن پانصد دانه ذرت و نیز افزایش وزن پانصد دانه سویا گردید ولی این امر برای سایر اجزای عملکرد ذرت و سویا تاثیر معنی داری نداشت. استفاده از مدل های نمایی عکس عملکرد نشان داد که عملکرد اقتصادی ( دانه) و عملکرد بیولوژیک در ذرت تحت تاثیر رقابت درون گونه ای می باشد در حالی که عملکرد اقتصادی و بیولوژیک سویا تحت تاثیر رقابت بین گونه ای قرار می گیرد، به عبارت دیگر در کشت های مخلوط ذرت گونه غالب می باشد. مدل های نمایی عکس عملکرد در حالتی که ذرت سرزنی نشده بود،‌نشان دادند که اثر هر بوته ذرت بر عکس عملکرد اقتصادی و بیولوژیک تک بوته سویا به ترتیب معادل اثر 11 و 13 بوته سویا می باشد و در حالتی که ذرت سرزنی شده اثر هر بوته ذرت بر عکس عملکرد اقتصادی و بیولوژیک تک بوته سویا به ترتیب معادل اثر 37/9 و 14/9 بوته سویا بود که نشان دهنده کاهش قدرت رقابت ذرت پس از سرزنی بوده و شاخص های رقابت نیز آن را تایید کردند. به طور کلی سرزنی ذرت باعث افزایشler شد، به طوری که بالاترین ler درتیمار سرزنی شده معادل 215/1 و در تیمار بدون سرزنی 078/1 به دست آمد.