اثر دو سطح کربوهیدراتهای غیر فیبری همراه با چربی و بدون چربی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین

اثرات سطوح کربوهیدراتهای غیرفیبری (nfc) همواره و بدون استفاده از چربی بر تولید و ترکیب شیر 8 راس گاو شیری هلشتاین در یک طرح چرخشی با 4 دوره 21 روزه مورد مطالعه قرار گرفت. گاوهای شیری چند شکم زایش با میانگین تولید شیر و روزهای شیردهی به ترتیب 5+-36 کیلوگرم و 8+-46روز مورد استفاده قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل 1) سطح بالای کربوهیدراتهای غیرفیبری بدون چربی، 2) سطح بالای کربوهیدراتهای غیرفیبری همراه با 5/2% چربی، 3) سطح پایین کربوهیدراتهای غیرفیبری بدون چربی و 4) سطح پایین کربوهیدراتهای غیر فیبری با 5/2% چربی بودند. سطح بالا و پایین کربوهیدراتهای غیر فیبری به ترتیب برابر 40 و 30% ماده خشک جیره بود. نتایج نشان داد که جیره های آزمایشی اثری بر مصرف ماده خشک روزانه نداشتند، ولی کاهش سطح کربوهیدراتهای غیر فیبری جیره، مصرف adf , ndf روزانه و قابلیت هضم adf را به صورت معنی دار (05/0(p< افزایش داد، ولی بر قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام بی اثر بود. ph شکمبه در جیره های مختلف اختلاف معنی دار نداشت، اما کاهش سطح کربوهیدراتهای غیر فیبری غلظت آمونیاک شکمبه، ازت اوره ای خون(bun) و ازت اوره ای شیر(mun) را به طرز معنی دار (05/0(p< افزایش داد. اضافه کردن چربی به جیره با کربوهیدراتهای غیرفیبری بالا باعث افزایش معنی دار (05/0(p< گلوکز خون گردید. کاهش سطح کربوهیدراتهای غیر فیبری جیره اثری بر فعالیت جویدن نداشت. کاهش سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری در جیره فاقد مکمل چربی، باعث کاهش تولید شیر روزانه گردید و با افزودن چربی این کاهش جبران شد. جیره های آزمایشی اثری بر درصد و تولید روزانه کل مواد جامد، پروتئین خام، چربی و snf شیر نداشتند. بطور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که عکس العمل گاوهای شیری با افزودن چربی در جیره های با محتوای کربوهیدرات قابل تخمیر کم، بهتر است.