تاثیر سطوح مختلف پروتئین خام و تعادل الکترولیت ها بر عملکرد ترکیبات بدن جوجه های گوشتی

در یک آزمایش فاکتوریل با مدل کاملا تصادفی اثر دو سطح پروتئین خام بر اساس پروتئین ایده آل(30/22،00/19 درصد) در دوره آغازین و (65/20 و 65/17 درصد) در دوره رشد و سه سطح تعادل الکترولیت ها (300، 255، 210 میلی اکی والان در کیلوگرم) بر روی عملکرد، ترکیبات بدن و سطح الکترولیت ها ( سدیم، پتاسیم و کلر) سرم خون 1800 قطعه جوجه نر و ماده راس مورد بررسی قرار گرفت. جیره های غذایی در دو مرحله تغذیه ای (21-0 و 35-22روزگی) در اختیار جوجه ها قرار گرفت. اثر جیره های فوق بر صفات، افزایش وزن، مصرف خوراک، نسبت افزایش وزن به خوراک مصرفی،‌ درصد تلفات، مقدار و درصد عضله سینه، ترکیبات بدن( ماده خشک، پروتئین، چربی و خاکستر لاشه)، درصد خاکستر استخوان ساق پا،‌ الکترولیت ها و ph سرم خون اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش سطح پروتئین خام میزان افزایش وزن،‌ مصرف خوراک، نسبت افزایش وزن به خوراک مصرفی در دوره آغازین، دوره رشد و کل دوره بطور معنی داری بهبود یافت(05/0(p<. همچنین مقدار و درصد عضله سینه افزایش یافت(05/0(p<. با افزایش سطح پروتئین در جیره درصد چربی لاشه بطور معنی داری کاهش و درصد پروتئین بدن افزایش یافت(05/0(p<. جوجه های نر تغذیه شده از جیره های با پروتئین بالا دارای عملکرد بهتر، مقدار و درصد عضله سینه بیشتری نسبت به جوجه های ماده بودند. افزایش تعادل الکترولیت ها در جیره باعث افزایش وزن بدن در دوره آغازین و بالا رفتن مصرف خوراک در دوره رشد گردید(05/0(p<، ولی تاثیری بر عملکرد جوجه ها در کل دوره پرورش نداشت. افزایش تعادل الکترولیت ها میزان پتاسیم سرم خون را بطور معنی داری کاهش داد(05/0(p<،‌ ولی تاثیری بر روی کیفیت بستر نداشت. از نظر درصد خاکستر استخوان پا اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت.