مقایسه تاثیر میزان انرژی و پروتئین پیشنهادی NRC و AFRC بر عملکرد گاو شیری

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تنظیم جیره غذائی گاوهای شیرده برای سطوح انرژی و پروتئین پیشنهادی nrc , afrc بر قابلیت هضم جیره، مصرف ماده خشک، تولید شیر و ترکیبات شیر گاوهای هلشتاین انجام شد. از تعداد 10 راس گاو شیری زایش سوم با میانگین تولید روزانه 25 لیتر برای این آزمایش در قالب یک طرح آزمایشی کاملا تصادفی استفاده شد. گاوها به دو گروه پنج راسی تقسیم شده ، و به گروه یک جیره afrc و گروه دو جیره nrc داده شد. مدت زمان انجام آزمایش هشت هفته بود. گاوها قبل از شروع آزمایش و نیز در پایان آزمایش توزین شدند. مواد غذائی مصرفی شامل ، کاه گندم، یونجه خشک، سیلوی ذرت، دانه جوربلغور،‌ سبوس گندم، کنجاله تخم پنبه و تفاله خشک ملاس دار چغندر قند بود. قابلیت هضم جیره ها با استفاده از معرف اکسید کروم تعیین شد. میانگین مصرف روزانه ماده خشک درگروه یک 3/20 کیلوگرم و در گروه دو 1/21 کیلوگرم بود. برای دو گروه یک و دو میانگین تولید شیر به ترتیب 5/24 و 9/23 و شیر تصحیح شده بر حسب 4 درصد چربی به ترتیب 1/23 و 3/22 لیتر در روز بود. درصد پروتئین، چربی و ماده خشک شیر در گروه یک به ترتیب 5/3، 7/3، 7/12 و در گروه دو به ترتیب 6/3، 7/3، 7/12 بود. تفاوت میانگین دو گروه از نظر مصرف ماده خشک، افزایش وزن زنده، تولید شیر و ترکیبات شیر معنی دار نبود(p>0.05)، میانگین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و پروتئین خام هر دو جیره از لحاظ آماری مشابه بود. علی رغم اینکه درصد پروتئین خام توصیه شده در سیستم nrc یک درصد بیشتر از afrc بود ولی اثر آن بر مصرف ماده خشک، تولید شیر و افزایش وزن زنده معنی دار نبود(p>0.05). نتایج این تحقیق نشان داد که در گاوهای هلشتاین شیرده با تولید متوسط، انرژی و پروتئین پیشنهادی afrc کافی بوده و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است.