>
Fa   |   Ar   |   En
   اثرات دو رشو بیولوژیکی خوراک دهی بر مقدار انرژی قابل سوخت و ساز چربی طیور و روغن ماهی با استفاده از خروس بالغ  
   
نویسنده یعقوب فر اکبر
منبع علوم و صنايع كشاورزي - 1383 - دوره : 18 - شماره : 2
چکیده    در این آزمایش از خروس های بالغ ( ردایلندرد) و دو روش آزمایش بیولوژیکی خوراک دهی با دقت pf و خوراک دهی اختیاری (cam) به منظور تعیین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز چربی طیور و میانگین ماهی استفاده گردید. تعداد 32 قطعه خروس بالغ مورد استفاده در آزمایش از جمعیت مشابه و دارای میانگین وزنی متعادل انتخاب و در قفسهای انفرادی متابولیکی نگهداری گردید. آزمایش با طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و چهار تکرار صورت گرفت. در مقایسه دو روش بیولوژیکی خوراک دهی اختیاری و با دقت نتایج آزمایش نشان داد که روش بیولوژیکی خوراک دهی با خوراک دهی با دقت برای خوراک پایه دارای چربی با افزایش سطوح چربی سبب کاهش مقدار انرژی قابل سوخت ساز میگردد. بطوریکه سطح 5 درصد چربی طیور با استفاده از روش خوراک دهی با دقت نسبت به روش بیولوژیکی خوراک دهی اختیاری مقدار انرژی قابل سوخت و ساز بیشتری در مقایسه با سطح 10 درصد چربی طیور نشان داد که مقدار انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی(tme) بیشتر از سایر معیارهای دیگر انرژی قابل سوخت و ساز بود. روش بیولوژیکی اختیاری سبب بهبود قابلیت هضم خوراک پایه حاوی منابع چربی گردید، دلیل آنرا میتوان اثرات متقابل و یا فعل انفعالات در استفاده بیشتر از انرژی و دیگر ترکیبات خوراک و حالت و همکوشی و قابلیت هضم و استفاده یا بهره برداری مناسب مواد مغذی خوراک دانست. مقدار انرژی قابل سوخت و ساز چربی طیور از دو روش بیولوژیکی کمتر از روغن ماهی می باشد با اینکه از لحاظ پروفیل اسیدهای چرب بخصوص از لحاظ اسید اولئیک، لینولئیک و پالمتیک هر دو منبع چربی نسبت به سایر پروفیل اسیدهای چرب بیشتر است ولی این تفاوت قابلیت سوخت وساز انرژی را میتوان ناشی از ناخالص بودن چربی طیور حاصل از ضایعات کشتارگاهی و نسبت اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع آن و پائین بودند قابلیت هضم و جذب دانست. میتوان استنتاج نمود که مقدار انرژی قابل سوخت و ساز چربی ها تحت تاثیر روش های بیولوژیکی، پروفیل اسیدهای چرب منابع چری، ترکیب خوراک پایه و فعالیت باکتریهای دستگاه گوارش در کاهش جذب اسیدهای چرب و همچنین اثرات متقابل، همکوشی و قابلیت هضم مواد خوراکی یا در دسترس قرار گرفتن مواد مغذی می باشد. مقدار انرژی قابل سوخت و ساز چربی طیور 8/0+37/5 و روغن ماهی 07/0+85/8 کیلوکالری در گرم است که می توان انرا در جیره نویسی طیور توصیه نمود.
کلیدواژه انرژی قابل سوخت وساز، چربی طیور، روغن ماهی، روش بیولوژیکی
آدرس موسسه تحقیقات علوم دامی کشور, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved