اثر میزان و زمان مصرف نیتروژن بر آستانه خسارت اقتصادی خردل وحشی در گندم پاییزه

بمنظور مطالعه اثر میزان و زمان مصرف نیتروژن بر آستانه خسارت اقتصادی خردل وحشی درگندم پاییزه، آزمایشی در سال زراعی 79-78 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد اجرا شد. این تحقیق بصورت آزمایش کرتهای خرد شده، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. آزمایش دارای سه فاکتور شامل تراکم علف هرز در چهار سطح(0، 8،‌16 و 32 بوته در متر مربع)، میزان کود نیتروژن در سه سطح( کم = 100 کیلوگرم در هکتار، مطلوب = 150 کیلوگرم در هکتار و زیاد = 225 کیلوگرم در هکتار) و الگوی تقسیط کود نیتروژن در دو سطح ( الگوی اول= 3/1 کود همزمان با کاشت + 3/2 کود در ابتدای پنجه زنی؛ الگوی دوم = 3/1 کود همزمان با کاشت +3/1 کود در ابتدای پنجه زنی +3/1 کود در ابتدای به ساقه رفتن) بود. دو فاکتور تراکم علف هرز و سطوح کود نیتروژن بصورت فاکتوریل کرت اصلی را تشکیل می داد و کرتهای فرعی نیز الگوهای تقسیط کود نیتروژن بودند. مدل هیپربولیک راست گوشه سه پارامتره که توسط کوزینس ( 1985) ارایه شده است به داده های عملکرد برازش داده شد. با استفاده از مدل ادونوان (1991) آستانه خسارت اقتصادی محاسبه شد. نتایج این آزمایش نشان داد که الگوی تقسیط نیتروژن اثر معنی داری بر قابلیت رقابتی خردل وحشی ایجاد نکرد. تراکمهای آستانه خسارت اقتصادی خردل وحشی در سطوح کم، مطلوب و زیاد نیتروژن به ترتیب به میزان 94/0، 79/0 و 14/0 بوته در هر مترمربع تعیین شد. بر این اساس آستانه خسارت اقتصادی خردل وحشی در مقدار زیاد نیتروژن نسبت به سطوح دیگر کمتر است و این امر حاکی از تشدید توان رقابتی خردل وحشی در مقدار کاربرد زیاد نیتروژن است.