اثر زمان و غلظت محلولهای ساکارز در فرآیند اسمز طالبی

طالبی از جمله میوه هایی است که به میزان زیاد وبا کیفیت عالی در ایران به عمل می آید ولی همه ساله بخش قابل توجهی از این محصول به دلایل گوناگون ضایع می گردد. در این پژوهش سعی بر این بوده است تا با بررسی و انتخاب شرایط بهینه برای فرآیند اسمز طالبی راه برای فرایندهای بعدی از جمله انجماد و خشک کردن هموارتر گردد . طالبی پس از شتسشو و پوست گیری به قطعات 2×4/2×5 سانتیمتر برش داده شد . سپس در محلول سازکارز با غلظت 40 ، 55 و 70 %‌نسبت میوه به محلول برابر 1 به 3 به مدت 5/1 ، 3 و 5/4 ساعت در دمای آزمایشگاه 25درجه سانتیگراد غوطه ور شد . ویژگی هایی چون ماده خشک ، بریکس ، ph ، ویژگی های اسمزی ( میزان کاهش وزن ، جذب مواد قندی و از دست دادن آب در نمونه ها ) و بالاخره آزمون های حسی ( رنگ ،‌عطر وبو ، ‌بافت ، شیرینی و پذیرش کلی) مورد آزمون قرار گرفت . ازمایش در قالب طرح کاملا تصادفی .و به شیه فاکتوریل انجام پذیرفت و نتایج حاصل از مورد آنالیر آماری قرار گرفتند . نتایج نشان داد که میزان کاهش وزن ، جذب مواد قندی ، از دست دادن آب و به تبع آنها ماده خشک و بریکس نمونه ها با افزایش غلظت و گذشت زمان افزایش می یابند ، ولی با گذشت زمان افت جزئی در ph نمونه ها مشاهده شد . از نظر آزمون چشایی نیز نمونه ها امتیاز خیلی خوب تا خوب کسب کردند .