تاثیر پتانسیل آب و ماده ایجاد کننده آن بر جوانه زنی سه گیاه زراعی گندم، چغندرقند و نخود

جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه های محصولات زراعی در اکثر نقاط کشور خصوصا مناطق خشک و نیمه خشک در معرض تنش های شوری و خشکی هستند، لذا بررسی اثرات پتانسیل منفی ناشی از تنش های خشکی و شوری مهم است. این آزمایش درمحیط انکوباتور به منظور بررسی درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول و وزن ساقه چه و طول و وزن ریشه چه سه گونه زراعی مهم یعنی گندم (triticum aestivum)، نخود(cicer arientinum) و چغندر قند (beta vulgaris) از سه خانواده گیاهی مختلف در شرایط پتانسیل منفی با استفاده از مواد مختلف ایجاد کننده پتانسیل ایجاد کننده پتانسیل انجام شد. تیمارها شامل جوانه زنی گیاهان در آب مقطر به عنوان شاهد و سه تیمار پتانسیل منفی شامل 32/0 -، 56/0ـ، 80/0- مگاپاسکال بود که توسط چهار ماده مختلف ایجاد کننده پتانسیل منفی یعنی عناصر غذایی نیتروژن فسفر و پتاسیم (npk) ، نمک طعام(nacl2) و پلی اتیلن گلیکول (peg-6000) ایجاد شدند. طرح در قالب بلوکهای کامل تصادفی و به صورت فاکتوریل در پتری دیش هایی به قطر 11 سانتی متر و 50 عدد بذر اجرا گردید. نتایج نشان داد که در چغندر قند ونخود درصد جوانه زنی و سرعت آن با افزایش پتانسیل منفی محیط جوانه زنی کاهش یافت ولی گندم از این جهت مقاومت خوبی نشان داد و در کلیه پتانسیل ها وانواع املاح ایجاد کننده پتانسیل منفی جوانه زنی قابل قبولی داشت. جوانه زنی چغندرقند شدیدا تحت تاثیر پتانسیل منفی و انواع مواد ایجاد کننده پتانسیل قرارگرفت و نخود حد واسط چغندر قند و گندم بود، لذا هرچند در شرایط زراعی چغندر قند گیاهی مقاوم به شوری می باشد ولی مرحله جوانه زنیآن کاملا حساس به پتانسیل منفی می باشد. در یک پتانسیل ثابت نیز مواد مختلف ایجاد کننده پتانسیل تاثر معنی داری بر جوانه زنی نخود و چغندرقند داشتند. در بین این مواد npk مناسب ترین ماده و peg مضرترین ماده جهت ایجاد پتانسیل منفی و nacl و cacl2 هم حد واسط این دو بودند.