بهبود جوانه زنی پس از شستشوی بذر چغندر قند ( Beta vulgaris )

جوانه زنی و استقرار گیاهچه چغندر تا حد زیادی تحت تاثیر ترکیبات شیمیایی ممانعت کننده جوانه زنی موجود در پوسته بذر، سختی و نفوذناپذیری آن نسبت به آب و اکسیژن و نیز میزان ذخیره بذر قرار می گیرد. به منظور بررسی اثرتیمارهای مختلف روی بهبود جوانه زنی این گیاه، بذور یکنواخت چغندر قند رقم 9597 در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای آب مقطر، اسیدکلریدریک رقیق و نیز اسید کلریدریک رقیقی که در انتها با هیدروکسید سدیم خنثی می شود هر کدام در سه زمان دو، چهار و شش ساعت روی نمونه های یکصد بذری اعمال شدند و در پایان کلیه بذور با محلول رقیق هیپوکلریت سدیم ضدعفونی شدند. سپس درصد جوانه زنی و سرعت رویش در ژرمیناتور و نیز سرعت رویش در بستر شن تعیین گردید. نتایج نشان داد که نوع تیمار برای شستشو ، بر در صد جوانه زنی و سرعت رویش بذر چغندرقند در ژرمیناتور تاثیری نداشت ولی سرعت رویش آن در بستر شن از طریق شستشوی بذر با آب مقطر، بطور معنی داری افزایش یافته است. علاوه بر آن مدت استفاده از تیمارها نیز بطور بسیارمعنی داری بر درصد و سرعت جوانه زنی در ژرمیناتور و نیز سرعت رویش در بستر شن موثر بوده است. همچنین اثر متقابل نوع تیمار و مدت تیماردهی بطور بسیار معنی داری بر درصد جوانه زدن بذر در ژرمیناتور و سرعت رویش آن در بستر شن موثر بود بنحویکه بعد از شش ساعت شستشوی بذر با آب مقطر، درصد جوانه زنی در ژرمیناتور 87/1 برابر و سرعت رویش در بستر شن 43 درصد در مقایسه با شاهد که بذر شستشوی نشده بود افزایش یافته شد.