ارزیابی خواص قارچ کشی عصاره برخی از اندامهای گیاهی

این بررسی به منظور شناخت وجود ترکیبات قارچ کش در عصاره ریشه ، ساقه و برگهای چندین گونه گیاه از جمله : اسپند(peganeum harmlala)، سیاه دانه(nigella sativa) ، مرزه(satureja hortensis)، کنجد(sesamum inducium)، زنیان (trachystermum copticur) ، کتان قرمز(uninum sp.)،‌خاکشیر (deserunia sophia)، اسفناج(spinacia oleracea)، گشنیز(coriandrum sativum)، شوید (anethum cymbacarpum)، پنبه (gosiyum hirustum)،‌تره فرنگی (alium porrum) و کلپوره (teverium polium) در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. برای این آزمایش همچنین از چها رگونه قارچ خاکزاد شامل: pythium aphanidermatu, fusarium equesti, rhizoctonia solani, fusarium gramineanum استفاده گردید. قطر کلنی، در محیط کشت pda و دمای 20 درجه سانتیگراد، بعد از 24، 48، 72 و 96 ساعت اندازه گیری شد. در گلخانه آزمایش مشابهی فقط با عصاره بذر زنیان و گیاهچه های گندم صورت گرفت. همچنین تاثیر طول زمان و اتوکلاو در پایداری عصاره زنیان نیز بررسی شد. عصاره گیری به دو روش استفاده از آب مقطر و متانول صورت گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که فقط عصاره زنیان بطور کامل از جوانه زدن و رشد کلیه قارچ های مورد بررسی جلوگیری می کند در صورتی که عصاره سایر بذور اثر قارچ کشی متفاوتی را نشان دادند. حتی در مواردی مثل عصاره سایر بذور توان قارچ کشی متفاوتی را نشان دادند. حتی در مواردی مثل عصاره بذر پنبه باعث تحریک و رشد برخی قارچ ها نیز شدند. عصاره ریشه و اندامهای هوایی گیاهچه های مورد بررسی تاثیر محسوسی در کاهش فعالیت قارچ ها نشان ندادند. اتوکلاو و طول زمان در پایداری ترکیبات قارچ کش عصاره بذر زنیان تاثیر فاحشی نداشت. در بررسی گلخانه ای، عصاره زنیان باعث کاهش شدید درصد گیاهچه های گندم به دو گونه f. graminearum, f. equiseti گردید.