بررسی خصوصیات مرفولوژیکی گل راعی بومی ایران و میزان مواد موثره موجود در آن به روش HPLC-DAD

توسعه روزافزون گیاهان دارویی نیاز به توسعه کشت و مدیریت و برنامه ریزی صحیح دارد،‌گونه های بومی هر منطقه از جمله مهمترین منابع ژنتیکی ارزشمند هر کشور بوده و بررسی دقیق آنها از نظر میزان و وجود مواد موثره ضروری است. با توجه به اهمیت این گیاه در صنایع داروسازی داخلی و خارجی این تحقیق بر روی گل راعی بومی ایران انجام شد. پس از کشت بذر در خزانه و انتقال نشا به زمین اصلی فاکتورهای رشدی مانند ارتفاع، تعداد ساقه گلدهنده، تعداد گل در هر بوته و وزن خشک هر بوته بررسی گردید. علاوه بر این به منظور بررسی مواد موثره موجود در این گیاه پس از تهیه عصاره متانولی، میزان ترکیباتی چون هایپرفورین، ادهایپرفورین، هیپریسین، پسودوهیپریسین، اسیدکلروژنیک و اسیدایزوکلروژنیک به روش hplc-dad مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با سایر منابع موجود در کشورهای دیگر مقایسه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از نظر خصوصیات رشدی به استثنا تعداد گل در هر بوته که در رقم اصلاح شده توپاز اندازه گیری نشده بود بقیه خصوصیات در گل راعی بومی ایران در سطح بااتری قرار دارد. علاوه بر این بررسی کروماتوگرامهای حاصل از آنالیز hplc-dad نشان داد که میزان هایپرفورین و ادهایپرفورین گل راعی بومی ایران بسیار بیشتر از میزان گزارش شده توسط سایر محققین بود( به ترتیب 7/30و 77/6 میلی گرم در هر گرم وزن خشک نمونه)میزان هیپریسین و پسودوهیپرسین( به ترتیب 206/0 و 071/0میلی گرم در هر گرم وزن خشک نمونه) اختلاف کمی را نشان می دهد. میزان اسیدکلروژنیک گل راعی ایرانی برابر 874/2 میلی گرم در هر گرم وزن خشک نمونه و نسبت به رقم اصلاح شده توپاز قابل توجه بود. بنابراین از گل راعی بومی ایران می توان به عنوانی یکی از منابع مهم تامین مواد اولیه مورد نیاز صنایع داروسازی داخلی و خارجی استفاده نمود.