مقایسه بهره وری عوامل تولید برنج در مناطق عمده کشت: کاربرد شاخص ترنکویست - تیل

افزایش روزافزون جمعیت و محدود بودن عوامل تولید ضرورت توجه هر چه بیشتر به افزایش بهره وری عوامل تولید را به ویژه در کشورهای در حال توسعه به دلیل وضعیت نامطلوب بهره برداری از منابع آشکار می سازد. در ایران نیز همچون بسیاری از کشورهای در حال توسعه، پایین بودن بهره وری عوامل تولید از مهمترین موانع رشد و توسعه بخش کشاورزی ودرنتیجه کل اقتصاد بوده است. در تحقیق حاضر با استفاده از رهیافت شاخص ناپارامتری ترنکویست - تیل ، بهره وری کل عوامل تولید ارقام برنج دانه بلند پرمحصول و دانه بلند مرغوب در استانهای عمده تولید آن گیلان، مازندران وگلستان طی دوره 78-1369 محاسبه و نتایج به تفکیک هر استان و هر رقم ارائه شده است. نتایج نشان می دهد درتمامی استانها رقم پر محصول دارای میانگین رشد بهره وری مثبت و رقم مرغوب دارای میانگین رشد بهره وری منفی بوده است و کشت رقم دانه بلند پر محصول می تواند افزایش بهره وری کل را به دنبال داشته باشد.