شبکه‌سازی هیدروژل‌های برپایه پلی‌(سدیم آکریلات) با شبکه‌ساز غیروینیلی

برای شبکه‌سازی داخلی هیدروژل­‌ها به‌طور عمده شبکه­‌سازهای وینیلی کاربرد دارند. شبکه‌سازی غیروینیلی به‌طور عمده با استفاده ترکیبات گروه­‌های عاملی برای شبکه‌بندی سطحی هیدروژل­‌ها استفاده شده است. نحوه شبکه‌سازی داخلی یا سطحی هیدروژل­‌ها به‌شدت خواص هیدروژل را تحت تاثیر قرار می­دهد. در این پژوهش، هیدوژل­‌های برپایه poly(aa-naaa) با استفاده از سه شبکه‌ساز دوعاملی، 1،4-بوتان­‌دی­‌ال (bdo)، پلی­‌اتیلن‌­گلیکول­‌دی‌­گلیسیدیل­‌اتر (pegdge-300) و اتیلن‌­گلیکول­‌دی­‌گلیسیدیل­‌اتر (egdge) و شبکه‌ساز چندعاملی [3-(2،3-اپوکسی­پروپوکسی)-پروپیل]-تری­‌متوکسی­‌سیلان (gps) در مجاورت آغازگر اکسایشی-کاهشی آمونیوم ‌پرسولفات-تترا‌متیل­‌اتیلن­‌دی‌­آمین (aps/tmeda) به روش پلیمرشدن محلولی سنتز شدند. برای شناسایی ساختار مولکولی هیدروژل­‌های سنتز شده با شبکه‌‌ساز pegdge و gps به ترتیب از طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و پراش پرتو x استفاده شد. اثر نوع و غلظت این شبکه‌سازها روی ظرفیت تورم آزاد (در آب مقطر و محلول نمک 9/0 درصد)، جذب زیر بار (aul) و رفتار ریولوژی بررسی شد. نتایج نشان داد، نمونه‌­های سنتز شده با این چهار شبکه‌ساز، ظرفیت تورم آزاد به ترتیب pegdge > egdge > bdo > gps را دارند و در تورم آزاد ثابت (حدود 200g/g) بیشترین مقدار aul در نمونه­‌های شبکه­‌ای شده با pegdge مشاهده شد. همچنین، نتایج ریولوژی نیز استحکام ژل متورم بیشتری را در این نمونه نشان داد که تاییدی بر نتایج حاصل از aul بود. خواص تورم شبکه‌­سازی غیروینیلی به‌شدت تابع دمای خشک‌کردن است و با تغییر دمای خشک‌کردن در مقدار شبکه‌ساز ثابت، نمونه­‌هایی با خواص تورم و ریولوژی متفاوت حاصل می­‌شود. شبکه‌سازی غیروینیلی راهکاری برای تهیه هیدروژل­‌هاست که سبب حذف شبکه‌سازهای وینیلی در سنتز ابرجاذب می‌شود.