سنتز و شناسایی کوپلیمر دوقطعه‌ای پلی(وینیل استات)-قطعه-پلی(دی متیل سیلوکسان) به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید

از میان روش‌های پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده، پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید به‌عنوان روشی آسان، کارآمد و قوی معرفی شده است که برای گستره وسیعی از مونومرهاا قابل استفاده بوده و با هر دو محیط همگن و ناهمگن نیز سازگار است. پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید مونومر وینیل استات (vac) در مجاورت 2و?2-آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل (aibn) به عنوان آغازگر و پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ?–یددار (pdms-i) به عنوان عامل انتقال درشت‌مولکول با وزن مولکولی متوسط عددی 5029 گرم بر مول و شاخص چندتوزیعی 23/1 در دمای 80 درجه سانتی‌گراد و حالت توده انجام شد. پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ?–یددار به عنوان عامل انتقال درشت‌مولکول از برم‌دار و سپس یددارکردن پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ?– هیدروکسیل سنتز شد. تشکیل کوپلیمر دو قطعه‌ای پلی(وینیل استات)-قطعه-پلی(دی‌متیل سیلوکسان) (pdms-b-pvac) با وزن مولکولی متوسط عددی 19620 گرم بر مول و توزیع وزن مولکولی 53/1 با استفاده از فنون طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی هسته پروتون (1h nmr) و رنگ‌نگاری ژل ‌تراوایی (gpc) تایید شد. تطابق خوب میان وزن مولکولی نظری محاسبه شده و وزن مولکولی به‌دست آمده از طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی پروتون و رنگ‌نگاری ژل ‌تراوایی مشاهده شد که حاکی از مصرف کامل عامل انتقال درشت‌مولکول و عدم شرکت ناخالصی‌های همراه پلی(دی‌متیل سیلوکسان) است. بررسی انتهای زنجیر به کمک طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی هسته پروتون بررسی و مشخص شد، تعداد شایان توجهی از زنجیرها با انتهای معکوس در پایان واکنش وجود دارند. افزون بر این، تشکیل چند محصول جانبی با تخریب انتهای عامل‌دار زنجیر نیز مشاهده شد.