اثر افزودنی لیتیم کلرید و دمای حمام انعقاد بر ساختار و عملکرد غشاهای pvdf

غشاهای پلی وینیلیدن فلویورید ) pvdf ( به دلیل مقاومت مکانیکی و شیمیایی زیاد و پایداریگرمایی شایان توجه در مقایسه با سایر غشاهای پلیمری در فرایندهای میکروفیلترکردن وفرافیلترکردن کاربرد گسترده ا ی دارند. مهم ترین روش به کار رفته برای ساخت غشاهای ،pvdfروش جدایی فاز با القای ضدحلال است. ساختار غشاهای پلیمری تهیه شده به این روش وابسته بهعوامل متعددی از جمله ترکیب درصد پلیمر در محلول اولیه، وزن مولکولی پلیمر، نوع و دمای حمامانعقاد، نوع حلال و نیز وجود افزودنی در محلول اولیه است. در پژوهش حاضر، اثر دمای حمامانعقاد و افزودنی لیتیم کلرید ) licl ( بر ساختار و عملکرد غشاهای pvdf بررسی شد. از نرمالمتیل- 2-پیرولیدون ) nmp ( و آب به ترتیب به عنوان حلال و حمام انعقاد استفاده شد. برای تعیینمشخصات غشاهای ساخته شده از آزمون های گوناگون از جمله میکروسکوپی الکترونی پویشی،تعیین استحکام مکانیکی، تراوایی آب خالص و تعیین شعاع متوسط حفره ها استفاده شد. همچنین،برای تعیین عملکرد غشاها، جداسازی محلول هیومیک اسید به عنوان ماده زیستی شاخص آلایندهدر آب های سطحی بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد، در دمای مشخصی از حمامانعقاد، وجود افزودنی licl باعث افزایش تعداد و اندازه متوسط شعاع حفره های سطحی غشاهاشده و در نتیجه مقدار تراوایی آب خالص افزایش اما استحکام مکانیکی و مقدار پس زنی هیومیکاسید کاهش می یابد. افزون بر این مشاهده شد، در هر غلظتی از licl ، افزایش دمای حمام انعقادباعث کاهش اندازه درشت حفره ها در ساختار غشاها و در نتیجه افزایش استحکام مکانیکی غشاها ومقدار پس زنی هیومیک اسید می شود.