جداسازی کربن دی اکسید- نیتروژن با استفاده از غشاهای نانوکامپوزیتی اتیلن-پروپیلن دی ان مونومر- نانولوله های کربن چنددیواره

در این پژوهش، غشای نانوکامپوزیتی اتیلن پروپیلن دی ان مونومر- نانولوله های کربن چنددیوارهepdm/mwcnt( ( به روش ریخته گری محلول، تبخیر حلال و شبکه ای کردن پلیمر ساختهشد و برای جداسازی گازهای کربن دی اکسید و نیتروژن به کار گرفته شد. بدین منظور، ازنانولوله های کربن چنددیواره خالص و عامل دارشده استفاده شد. اثر افزودن مقادیر مختلف) 0 تا % 4 وزنی( از نانولوله های خالص و عامل دار بر عملکرد غشای نانوکامپوزیتی بررسی شد.از آزمون های طیف سنجی زیرقرمز ) ftir ( و میکروسکوپی الکترونی پویشی گسیل میدانیfesem( ( برای ارزیابی ساختار و شکل شناسی نانولوله ها و غشا استفاده شد. وجود گروه هایعاملی کربوکسیلیک اسید با مقایسه طیف های ftir حاصل از نانولوله های خالص و عامل دار تاییدشد. تصاویر fesem غشاهای نانوکامپوزیتی، پراکنش مناسب نانولوله های خالص در غلظت کم وکلوخه شدن نانولوله ها در ماتریس epdm را برای غلظت های بیش از % 1 وزنی شان داد. افزودننانولوله های کربن چنددیواره، خواص مکانیکی غشا شامل استحکام کششی، مدول یانگ و ازدیادطول تا پارگی را به مقدار قابل توجهی بهبود بخشید. با افزایش مقدار نانولوله های کربن تا % 75 / 0وزنی، تراوایی گازهای کربن دی اکسید و نیتروژن و گزینش پذیری کربن دی اکسید- نیتروژنافزایش یافت. در مقادیر بیشتر، همراه با افزایش تراوایی، به دلیل افزایش کلوخه شدن نانولوله هاگزینش پذیری کاهش یافت. افزون بر این، عامل دارکردن باعث بهبود پراکنش نانولوله ها، خواصمکانیکی و عملکرد جداسازی غشای نانوکامپوزیتی شد. به طوری که با عامل دارکردن نانولوله ها،تراوایی کربن دی اکسید و گزینش پذیری کربن دی اکسید-نیتروژن در غشای بهینه )% 75 / 0 وزنیاز نانولوله کربن عامل دار( به ترتیب از 37/95 barrer و 03 / 18 به 57/57 barrer و 43 / 23 افزایشیافت. در دمای محیط با ازدیاد فشار، تراوایی هر دو گاز در غشای نانوکامپوزیتی افزایش یافت، درحالی که گزینش پذیری تغ ییر قابل توجهی نداشت.