اثر فرایند اسفنج کردن بر خواص جذب رادار کامپوزیت های پل یمتیل متاکریلات-نانولوله های کربن چنددیواره

جاذب امواج رادار کامپوزیتی پایه پلیمری با وزن کم، پهنای باند، بسامد جذب قابل تنظیم وچندعاملی بودن، جاذب ی ایده آل به شمار می آید. به طور کلی، اسفنج های میکروسلولی کامپوزیتیپایه پلیمری، به دلیل خواص مطلوب مکانیکی در عین سبک وزنی و ساختار سلولی یکنواخت، پتانسیلاستفاده را در کاربردهای مختلف دارند. در این پژوهش، اثر اسفنج کردن بر خواص جذب راداریجاذب های کامپوزیتی پایه پلیمری ردیابی شد. در گام نخست، سامانه اسفنج سازی با قابلیت کنترل وتکرارپذیری، عملکرد در فشار و دمای زیاد و با عامل اسفنج ساز گاز co2 ابربحرانی طراحی وساخته شد. کامپوزیت هایی برپایه پلی متیل متاکریلات، حاوی درصدهای مختلف نانولوله های کربنچنددیواره به روش انعقاد ساخته شدند. نمونه های تهیه شده با روش قال بگیری فشاری گرم بهشکل ورق هایی به ضخامت 3 mm تبدیل شدند. سپس، در شرایط یکسان فرایند اسفنج سازی انجام وشکل شناسی سلولی اسفنج ها با تصاویر میکروسکوپی الکترونی ارزیابی شد. ساختار سلولییکنواخت اسفنج های کامپوزیتی حاکی از پراکنش مناسب نانوذرات در ماتریس پلیمری بود. بررسیمقدار بازتاب موج تابشی به نمونه ها )پیش و پس از اسفنج سازی( نشان داد، اسفنج کردن باعثکاهش چشمگیر متوسط بازتاب به مقادیر زیر % 10 شد. افزایش درصد جذب موج تابشی به اسفنجپلی متیل متاکریلات خالص نسبت به حالت اسفنج نشده از نتایج جالب این پژوهش بود. همچنین، درنمودار درصد جذب-بارگذاری نانوذرات مشاهده شد، اسفنج کردن کامپوزیت ها آستانه نفوذ را ازکمتر از % 1 با رگذاری نانوذرات برای حالت اسفنج نشده به مقداری بین % 1 تا % 3 بارگذاری برایحالت اسفنج شده افزایش داد.