ساخت، شناسایی و رفتار تراوایی غشاهای آمیخته‌ای کوپلیمر قطعه‌ای پلی(متیل آکریلات) - پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان - پلی(متیل آکریلات) و پلی(وینیل استات)

ساختار مواد پلیمری از مهم‌ترین پارامترهای اثرگذار بر خواص و ویژگی‌های غشاهاست. مطالعات و پژوهش‌های متعدد در زمینه غشاهای پلیمری بیان‌کننده ارتباط مستقیم بین ساختار - خواص آنهاست. در این پژوهش، سعی شد تا ارتباط بین ساختار آمیخته کوپلیمر قطعه‌ای پلی(متیل آکریلات) – پلی‌دی‌متیل سیلوکسان‌- پلی(متیل آکریلات) و پلی(وینیل استات) و خواص تراوایی آن بررسی شود. کوپلیمر قطعه‌ای انعطاف‌پذیر پلی(متیل آکریلات)- پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان - پلی(متیل آکریلات) (pma-pdms-pma) به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال اتم سنتز شد. ریزساختار شیمیایی و شکل‌شناسی کوپلیمر با طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن، رنگ‌نگاری ژل تراوایی، پراش پرتو x، گرماسنجی پویشی تفاضلی و میکروسکوپی الکترونی پویشی بررسی شد. غشاهای کوپلیمر قطعه‌ای pma-pdms-pma و آمیخته آن با پلی(وینیل استات) (pvac) در ترکیب درصدهای مختلف به روش ریخته‌گری آماده شدند. در این پژوهش، با اضافه‌کردن pvac به کوپلیمر قطعه‌ای pma-pdms-pma گزینش‌پذیری غشاها در برابر گازهای کربن دی‌اکسید - متان در حدود %55 افزایش یافت. حجم آزاد جزیی (منعکس‌کننده مقدار تراکم زنجیر‌ها در آمیخته) و ثابت دی‌الکتریک (بیان‌کننده قطبیت مولکولی و حجم مولی آمیخته‌های پلیمری) عواملی هستند که به‌عنوان پارامترهای منعکس‌کننده اثر ساختار پلیمرها درنظر گرفته شدند. سعی شد تا به کمک این دو پارامتر، ارتباط بین خواص- ساختار غشاهای آمیخته‌ای pma-pdms-pma/pvac به شکل دقیق‌تری بیان شود. داده‌های تجربی ‌پژوهش حاضر با داده‌های تراوایی محاسبه شده براساس مدل لگاریتمی بهبود یافته مقایسه شد. مدل لگاریتمی بهبود یافته برای سایر غشاهای آمیخته‌ای ارزیابی شد.