ایجاد پلی یورتان گرماسخت متخلخل با استفاده از کربن دی اکسید ابربحرانی به عنوان ضدحلال

بسیاری از مواد پلیمری متخلخل با وارونگی فاز محلول پلیمری ایجاد می شوند. فرایند جدایی با تبادلحلال-ضدحالل نفوذی در مخلوط های دوتایی، سه تایی و چندتایی شروع می شود. در دهه اخیراستفاده از گاز کربن دی اکسید ابربحرانی به عنوان ضدحلال به دلیل مزایایی مانند زیست سازگاریخوب، چگالی زیاد (مانند مایع) و نفوذ بسیار زیاد که نسبت به ضدحلال های مایع دارد، مورد توجهقرار گرفته است. در پژوهش حاضر، از محلول پلیمر-دی متیل فرمامید و گاز کربن دی اکسید به عنوانضدحلال برای ایجاد ساختار متخلخل پلی یورتان گرماسخت استفاده شده است. اثر زمان درنگ، دمای ریخته گری و نسبت pol/ce (نسبت زنجرافزا-پلی ال) بر مشخصه های شکل شناسی و ساختاری مانند اندازه و توزیع اندازه سلول ها، ضخامت الیه چگال و مقدار تخلخل بررسی شد. براساس نتایج، حداقل زمان درنگ مناسب برای دستیابی به ساختاری یک دست min 120 معین شد. دمای ریخته گری نیز سازوکار جدایی فاز و لایه چگال را تحت تاثیر قرار داد. مشاهده شد. با تغییر دمای ریخته گری از °c55 به °c35، ضخامت لایه چگال از µm 77/6 به µm 43/1تغییر کرد. با تغییر نسبت pol/ce خواص ترمودینامیکی و سینتیکی سامانه تحت تاثیر قرار گرفت. کاهش نسبت pol/ce باعث شد تا اندازه سلول ها کوچک تر و یکنواخت تر شود و مقدار تخلخل افزایش یابد. با کاهش نسبت pol/ce از 2 به 25/0، میانگین اندازه سلول ها از µm 3/6 به µm 3 کاهش یافت.