استفاده از سیکلوهگزانول به عنوان کمک‌عامل سطح‌فعال در ساخت ذرات جدید میان‌متخلخل سیلیکا

در ساخت ذرات میان متخلخل سیلیکا، هندسه، اندازه حفره‌ها، حجم ویژه و خواص سطحی ذرات می‌توانند به وسیله انتخاب روش و محیط ساخت، نوع قالب، کمک‌حلال و کمک‌عامل سطح فعال­، بسیار تحت تاثیر قرار گیرند. در این پژوهش، ذرات جدید spb (ذرات میانی متخلخل سیلیکا، به روش سل- ژل و با استفاده از کوپلیمرهای سه قطعه­‌ای به عنوان قالب) از مخلوط دو کوپلیمر، پلی‌پروپیلن گلیکول- قطعه – پلی‌اتیلن گلیکول- قطعه- پلی‌پروپیلن گلیکول (ppg-b-peg-b-peg) و پلی‌­اتیلن گلیکول-قطعه- پلی‌­پروپیلن گلیکول- قطعه – پلی‌اتیلن گلیکول (peg-b-ppg-b-peg) در سامانه نرمال اکتان- آب، ساخته شدند. از تترا اتیل اورتو سیلیکات به عنوان منبع سیلیکا، سیکلو­هگزانول به عنوان کمک‌عامل سطح فعال نرمال اکتان به عنوان کمک‌حلال و سیتریک اسید به عنوان کاتالیزور استفاده شد. حجم و سطح ویژه، قطر حفره‌ها، شکل‌شناسی، ریزساختار و تخلخل ذرات spb با استفاده از تصاویر پراش پرتو x، میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) و جذب و دفع نیتروژن (آزمونbet) بررسی شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد، استفاده از مخلوط دو کوپلیمر قطعه­ای در ساخت ذرات spb1,2، باعث کنترل توزیع اندازه حفره‌ها از غیر نرمال به نرمال و ایجاد حفره‌های با قطر میانگین حدود ? نانومتر می­‌شود. افزون بر این، صورت‌بندی صندلی سیکلوهگزانول به عنوان کمک‌عامل سطح‌فعال‌ بزرگ، با اثر بر مخلوط کوپلیمرهای قطعه‌­ای باعث افزایش یکنواختی و بازده ذرات میان متخلخل سیلیکا spb1,2 می‌شود که افزایش بازده در این ذره تقریبا دو برابر ذره spb1 است. در این باره، اثر سیکلوهگزانول و کوپلیمر قطعه‌­ای دوم بر فرایند تولید میسل­­‌ها و تشکیل قالب­‌های جدید نیز مورد بحث شده است.