نانولیپوزوم‌های حامل گاما اوریزانول تولید شده به روش گرمایی اصلاح یافته: خواص گرمایی، بازده کپسولی‌شدن و ریومتری نوسانی

نانولیپوزوم‌ها، دسته‌ای از نانوحامل‌های بر پایه لیپیدهای قطبی هستند که قابلیت کپسولی‌کردن ترکیبات فعال آبدوست و نیز ترکیبات چربی‌دوست را دارند. در این پژوهش، نانولیپوزوم‌ها بر پایه لسیتین- پلی‌اتیلن گلیکول- گامااوریزانول، با استفاده از روش گرمایی اصلاح‌یافته (روش مظفری اصلاح شده) تولید شدند. در آزمون dsc، فقط یک پیک ذوب در منحنی لیپوزوم‌های حاوی گاما اوریزانول مشاهده شد که می­تواند نشان‌دهنده هم‌بلورینگی دو ترکیب باشد. با افزودن گاما اوریزانول، دمای ذوب لیپوزوم بر پایه %? لسیتین (w/v) از ­??? به ???/? درجه سلسیوس کاهش یافت. در مقادیر بیشتر لسیتین، افزایش در اندازه ذرات پس از دو ماه نگه‌داری در دمای ? درجه سلسیوس مشهودتر بود و اندازه ذرات به ترتیب از ?? و ??? نانومتر به ??? و ??? نانومتر افزایش یافت. با افزایش مقدار لسیتین، بازده کپسول‌دارکردن گاما اوریزانول از %?? به %??/? افزایش یافت. پایداری کپسول‌دارکردن گامااوریزانول در لیپوزوم ­ها در مقادیر متفاوت لسیتین ?، ?، ?? و %?? (w/v) و بازه­ های زمانی ?، ?، ?? و ?? روز بررسی شد و در تمام غلظت­ ها طی یک ماه نگه‌داری به مقدار کمی کاهش یافت، ولی تغییر بارزی در درصد پایداری نمونه­ ها پس از ماه اول تا ماه دوم نگه‌داری مشاهده نشد. تصاویر sem، وجود ذرات تقریباً کروی تا بیضی را مشخص کرد که نشان می‌دهد، به‌هم آمیختن کمی در ذرات رخ داده است. آزمون ریولوژی نوسانی نشان داد، مدول اتلاف (g?) از مدول ذخیره (g') نمونه‌ها یشتر است و رفتار شبه‌مایع بیشتری نسبت به رفتار شبه‌جامد دارند. نمونه­ های نگه‌داری شده در دمای ?? درجه سلسیوس به‌مدت ? ماه، پارامترهای گرانروکشسانی بیشتری نسبت به دمای ? درجه سلسیوس داشتند که به سیالیت بیشتر غشا در دمای ?? درجه سلسیوس و آمیخته‌شدن بیشتر ذرات نسبت داده شد.