تهیه و شناسایی غشاهای آمیخته‌ای پلی‌یورتان - پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان/پلی‌آمید12 - قطعه - پلی‌تترا‌متیلن‌ گلیکول برای جداسازی گاز‌

در این پژوهش، غشاهای آمیخته‌ای پلی‌یورتان (pu) سنتز شده بر پایه تولوین‌دی‌ایزوسیانات، پلی‌تترا‌متیلن گلیکول (ptmg) و پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان (pdms) به همراه پلی‌آمید12- قطعه- پلی‌تترا‌متیلن‌ گلیکول (pa12-b-ptmg) با روش تبخیر حلال تهیه شدند. پلی‌یورتان - پلی‌دی‌متیل‌ سیلوکسان سنتز شده و غشاهای آمیخته‌ای pu-pdms/pa12-b-ptmg به کمک ftir، وdsc و sem شناسایی شدند. نتایج به‌دست آمده از ftir برای پلی‌یورتان - پلی‌دی‌متیل‌‌سیلوکسان نشان داد، قله مربوط به ارتعاش کششی پیوند nco در 1-cm 2270 کاملاً محو شده است که این موضوع نشان‌دهنده کامل‌شدن واکنش نهایی است. بر اساس نتایج dsc، با افزایش مقدار ‌‌‌‌pa12-b-ptmg در غشاهای آمیخته‌ای pu-pdms/pa12-b-ptmg، سازگاری بین دو فاز بیشتر می‌شود. در تصاویر sem مشاهده شد، در غشای آمیخته‌ای با %20 وزنی از pa12-b-ptmg، آمیخته به‌طور قابل توجهی در مقیاس بسیار ریز همگن است. خواص تراوایی گاز از غشاهای آمیخته‌ای به کمک گازهای نیتروژن، کربن دی‌اکسید و هلیم بررسی شد و تراوایی‌ گازهای نام برده با خواص آمیخته ارتباط داده شد. مقایسه نتایج مقدار تراوایی غشای پلی‌یورتان- پلی‌دی‌متیل‌‌سیلوکسان خالص و غشاهای آمیخته‌ای نشان داد، این غشاها نسبت به گاز کربن دی‌اکسید بیشترین مقدار تراوایی و نسبت به گاز نیتروژن کمترین مقدار تراوایی را دارند. غشای آمیخته‌ای با %20‌ وزنی از pa12-b-ptmg دارای بیشترین تراوایی نسبت به گاز کربن دی‌اکسید (barrer 105?) بود. با اضافه‌شدن pa12-b-ptmg به ماتریس pu/pdms، افزایش گزینش‌پذیری ایده‌آل گاز هلیم در غشاهای آمیخته‌ای مشاهده شد. در میان غشاهای آمیخته‌ای با %??-5 وزنی از پلی‌آمید12- قطعه - پلی‌تترا‌متیلن‌ گلیکول افزایش مقدار گزینش‌پذیری جفت گازهای co2/n2 تا حدود %244، he/n2 تا حدود %20 و co2/he تا حدود % 103مشاهده شد. داده‌های تجربی تراوایی غشاهای آمیخته‌ای با داده‌های تراوایی محاسبه شده بر اساس مدل لگاریتمی افزایشی بهبود یافته، مقایسه شد.