اثر اصلاح سطحی با اولییک اسید بر خواص فیزیکی نانوالیاف سلولوز

در این پژوهش، از اولییک اسید به عنوان ماده‌ای آبگریزکننده برای اصلاح نانوالیاف سلولوز (cnf) استفاده شده است و اثر زمان واکنش و غلظت اسید چرب روی خواص آبدوستی نمونه‌های حاصل و همچنین اثر آن روی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی cnf مطالعه شده است. با افزایش مدت زمان واکنش درجه استخلاف (ds) افزایش یافت، اما ازدیاد غلظت اسید چرب، اثری بر افزایش آبگریزی cnf نداشت. نتایج آزمون طیف‌سنجی زیرقرمز (ftir) موفقیت واکنش استری‌شدن را تایید کرد. با افزایش ds، زاویه تماس سطح نمونه‌ها با آب افزایش یافت که نشان‌دهنده‌ افزایش آبگریزی cnf اصلاح شده است. نتایج آزمون پراش پرتو x نشان داد، با افزایش ds، درجه بلورینگی و اندازه بلورها کاهش می‌یابد که نشان‌دهنده تخریب ساختار بلوری cnf در اثر واکنش با اولییک اسید است. اصلاح سطحی cnf، پایداری گرمایی آن را کاهش داد و دمای تجزیه‌ گرمایی را از c?291 برای سلولوز طبیعی به c? 195 برای cnf دارای بیشترین ds کاهش داد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) نشان داد، استری‌شدن با اولییک اسید، در ساختار رشته‌ای نانوالیاف‌ تغییر قابل توجهی ایجاد نمی‌کند. بنابراین، اصلاح سطحی cnf با اسید چرب هرچند باعث افزایش آبگریزی و امتزاج‌پذیری آن با پلیمرهای غیرقطبی می‌شود، اما خواص فیزیکوشیمیایی آن را تغییر داده و باعث تضعیف خواص کاربردی آن نیز می‌شود.