سنتز و شناسایی ریزبالن‌های با چگالی کم بر پایه پلی‌متیل متاکریلات

ریزبالن‌‌ها نتیجه انبساط ریزگوی‌های انبساط‌پذیرند که از پوسته گرمانرم و هسته هیدروکربنی انبساط‌پذیر تشکیل می‌شوند. اگر دمای انبساط به دمای انتقال شیشه‌ای دیواره ریزبالن‌‌‌ها نزدیک باشد، با تبخیر مایع از هسته ریزگوی، فشاری داخلی ایجاد می‌شود و هم‌زمان با نرم‌شدن دیواره، انبساط رخ می‌دهد. در این پژوهش، ریزگوی‌های اولیه انبساط نیافته از جنس پلی‌متیل متاکریلات با یا بدون ایجاد اتصالات عرضی به روش پلیمرشدن رادیکالی آزاد تعلیقی تهیه شدند. در فاز آبی از پلی‌وینیل الکل به عنوان عامل پایدارکننده استفاده شد و در فاز آلی علاوه بر متیل‌متاکریلات به عنوان مونومر، از تری‌اتیلن گلیکول دی‌متاکریلات به عنوان عامل شبکه‌ای کننده، از پنتان به عنوان عامل انبساط و از بنزوییل پراکسید به عنوان آغازگر استفاده شد. در نتیجه پلیمرشدن، ذراتی به قطر 20 تا mµ40 با قابلیت انبساط حاصل شد. اثر مقدار عامل شبکه‌ای‌کننده استفاده شده در فرمول‌بندی بر شکل‌شناسی، کیفیت انبساط و نیز چگالی ریزبالن‌‌‌های حاصل بررسی شد. نتایج بررسی ریزبالن‌‌ها به روش میکروسکوپی الکترونی پویشی ریزبالن‌‌‌هایی کاملا کروی با ضخامت دیواره در حدود mµ 4/0را نشان داد. آزمون گرماوزن‌سنجی درصد پنتان باقی‌مانده درون ریزبالن‌‌‌‌های انبساط‌یافته را در حدود 20 درصد نشان داد.