بررسی وابستگی دمایی ابعاد زنجیر پلی (وینیلیدن فلورید) در حالت محلول و مذاب

حین تشکیل فیلم پلیمری، شکل فضایی (صورت بندی) زنجیر پلی‌وینیلیدن فلورید در تعیین ساختار بلور اهمیت زیادی دارد. با تعیین گرانروی ذاتی محلول یا گرانروی در سرعت برش صفر، می توان به معیاری از اندازه حجم هیدرودینامیکی زنجیر و در نهایت به احتمال دست یابی به شکل تمام ترانس صفحه‌ای در بلور (بلور نوع b) دست یافت. در تعیین حجم هیدرودینامیکی زنجیر در حالت محلول، از گرانروی سنج آبلهود در فاصله دمایی ?c25 تا ?c 100 و از دو حلال سیکلوهگزانون و دی‌متیل استامید با قطبیت متفاوت استفاده شد. روند تغییرات حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلیمر در حالت محلول با تغییرات دمایی و با تغییر حلال بیانگر اثر مستقیم قطبیت حلال و اثر معکوس دما با حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلیمر است، به طوری که با استفاده از حلال دی‌متیل استامید و نیز حلال سیکلوهگزانون، به ازای افزایش دما از ?c 25 به ?c 100به ترتیب حجم هیدرودینامیکی زنجیر 38% و 25% کاهش یافت. افت حجم هیدرودینامیکی ناشی از افزایش دمای محلول را می توان با افزایش پایداری ترمودینامیکی زنجیر پلی‌وینیلیدن فلورید توجیه کرد. ضمن آن که کاهش شدیدتر حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلیمر در حلال دی متیل استامید را می‌توان به تغییر قطبیت حلال در محدوده دمایی مورد مطالعه ربط داد. در بررسی تغییرات حجم هیدروینامیکی زنجیر پلیمر به کمک ریومتری مذاب، به کمک گرانروی در سرعت برش صفر کاهش حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلی‌وینیلیدن فلورید به مقدار 87%. با افزایش دمای مذاب از ?c 180 به ?c 260 دیده ‌شد. روند تغییر حجم هیدرودینامیکی زنجیر در حالت مذاب و نیز محلول هم خوانی دارند و با مطالعات پیشین در خصوص تغییرات نوع بلورپلی وینیلیدن فلورید با دمای تبلور مطابقت دارد.