بررسی اثر درجه استخلاف نشاسته کاتیونی در تشکیل چندلایههای نشاسته کاتیونی و آنیونی روی الیاف بازیافتی

روش خودسامان لایه به لایه (lbl) در حوضه فناوری نانو از روش های جدیدی است که برای اصلاح خواص سطح مواد جامد استفاده می شود. الیاف سلولوزی از موادی هستند که می توان به کمک این روش با تشکیل چندلایههای پلیمری (pem)، خواص مختلف را در سطح آنها اصلاح کرد. در این پژوهش، با روش لایه به لایه، اثر درجه استخلاف نشاسته کاتیونی در تشکیل چندلایههای پلیمری نشاسته کاتیونی و آنیونی بر خواص پیوندپذیری الیاف بازیافتی کارتنهای کنگرهای کهنه بررسی شده است. آزمایش ها در 5/7?ph، سرعت دستگاه آب گیری دینامیک حدود rpm750 و با زمان لایه نشانیmin 10، برای تشکیل یک تا هشت لایه متوالی انجام شد. از خمیرهای عمل آوری شده با روش لایه به لایه، کاغذهای دست ساز با وزن پایه g/m2 60 تهیه و مقاومتهای مختلف آن ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد، با لایه نشانی نشاستههای کاتیونی، خواص پیوندپذیری بین الیاف از جمله شاخص مقاومت به کشش و شاخص مقاومت پیوند داخلی به طور چشمگیری افزایش یافته است. هرچند تغییرات قابل توجهی در کیفیت شکلگیری نمونه ها دیده نشد. شاخص مقاومت به کشش در لایه هفتم لایه نشانی نشاسته کاتیونی با 045/0?ds حدود 129% و مقاومت پیوند داخلی در لایه پنجم آن تقریباً400% نسبت به نمونه عمل آوری نشده افزایش یافته است. افزون بر این، روند افزایش مقاومتها با توجه به درجه استخلاف نشاسته کاتیونی متفاوت بوده است. در لایه نشانی نشاسته با 018/0?ds، تعداد لایه های کمتر و در لایه نشانی نشاسته با 045/0?ds، تعداد لایه های بیشتر مقاومتهای بیشتری مشاهده شده است. در حالت اول، مقدار بیشتری از نشاسته با ds کمتر نیاز است تا بار الکتریکی سطح الیاف خنثی سازی شود و در حالت دوم، تعادل بیشتر بار الکتریکی دو پلیمر، سبب جذب بیشتر و پایدارتر نشاسته کاتیونی و در نتیجه باعث افزایش مقاومتهای کاغذ شده است.