تولید نانوالیاف موازی به روش تغ ییریافته غلتک چرخان و بررسی عوامل موثر بر مقدار موازی بودن الیاف با پردازش تصویر

الکتروریسی، روشی متداول برای تولید نانوالیاف است که مبنی بر استفاده از نیروهای الکتروستاتیک در اعمال کشش بر یک قطره محلول یا مذاب پلیمری است. در الکتروریسی متداول نانوالیاف تولید شده به شکل بی‌نظم روی صفحه جمع‌کننده جمع‌آوری می­شوند. اعمال کنترل بر جمع‌آوری نانوالیاف و گردآوری آنها به‌طور موازی باعث پیدایش کاربردهای جدیدی برای نانوالیاف می­شود. نانوالیاف موازی کابردهای بسیاری در مهندسی بافت دارند. در این پژوهش، با اعمال تغییراتی در سامانه الکتروریسی و استفاده از دو نازل (سوزن) با بارهای مخالف، روشی کارآمد برای تولید نانوالیاف موازی ارایه شده است. همچنین، اثر برخی از عوامل موثر بر مقدار موازی‌بودن الیاف نظیر سرعت برداشت، ولتاژ اعمال‌شده و غلظت محلول بررسی شده است. برای مقایسه مقدار موازی‌بودن الیاف از برنامه­نویسی و پردازش تصویر در محیط matlab استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد، غلظت محلول و سرعت برداشت، اثر قابل توجهی بر افزایش موازی‌بودن نانوالیاف دارند. افزایش غلظت از ?? به wt% ?? درصد سبب افزایش معنی‌داری در مقدار موازی‌بودن نانوالیاف می­شود. در شرایطی که تمام پارامترها ثابت باشد، افزایش سرعت برداشت باعث افزایش مقدار موازی‌بودن الیاف می‌شود. با افزایش ولتاژ، ابتدا موازی‌بودن افزایش یافته و سپس کاهش می‌یابد نمودارها و تصاویر میکروسکوپ نوری نانوالیاف موید این مطلب‌اند که بیشترین توازی نانوالیاف در غلظت wt% ??، ولتاژ kv ?? و سرعت برداشت rpm ??? حاصل شده است.