بررسی اثر عوامل دینامیکی بر تولید نانوذرات کیتوسان به روش تلفیق برای استفاده در سامانه های نوین دارورسانی

نانوذرات پلیمری با پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر، انتخاب مناسبی هستند به عنوان حامل داروهای ناپایدار یا داروهایی که در لوله گوارش جذب کمی دارند. در این پژوهش نانوذرات کیتوسان حاوی سالیسیلیک اسید به عنوان داروی مدل، به روش امولسیون شبکه ای شونده در روغن تهیه شد و عوامل مختلف دینامیکی شامل دور هم زن، زمان اضافه کردن فاز آبی به فاز روغنی و مراحل جداسازی با توجه به نحوه اضافه کردن فاز آبی به فاز روغنی بررسی شد. پس از آن، با یافتن پارامترهای بهینه، محتوا و رهایش دارو از نانوذرات فرمول بندی بهینه، مطالعه شد. نتایج نشان داد با این روش، فرمول بندی بهینه با دور هم زنrpm 2000 و اضافه کردن فاز آبی طی min30 به فاز روغنی، کوچک ترین ذرات (پیک توزیع اندازه ذرات در محدوده nm100) حاصل می شوند. مقدار محتوای داروی این ذرات 35 % (وزنی- وزنی) است. رفتار رهایشی آنها تاh 4 ساعت اول از مدل هیگوچی پیروی می کند و پس از آن تا h 48 رهایش اندازه گیری شد و مقدار میزان آن ناچیز بود.