ارتباط ساختار با دمای انتقال شیشه ای پلیمرهای سه گانه قطعه ای پلی وینیل استات– قطعه- (متیل آکریلات- کو- متیل متاکریلات) با روش های نظری و توپولوژیکی

دماهای انتقال شیشه ای نظری با استفاده از معادلات بارتون (barton)، کویی (kwei) و توپولوژیکی برای انواع پلیمرهای سه گانه قطعه ای، پلی وینیل استات (اول)– قطعه- (متیل آکریلات-کو- متیل متاکریلات) (دوم)، با کسرهای مولی و وزنی مختلف از متیل آکریلات و متیل متاکریلات در کوپلیمر اتفاقی (قطعه دوم) محاسبه شدند. مبنای محاسبات، ارتباط میان معادلات نظری با کسر واحدهای تکراری کوپلیمرهای اتفاقی و ارتباط خطی میان شاخص های توپولوژیکی مرتبط با ساختارهای اتمی واحدهای وینیل استات، متیل آکریلات و متیل متآکریلات در معادلات توپولوژیکی بود. نتایج تجربی دمای انتقال شیشه ای قطعه دوم از تغییرات نظری حاصل از معادلات بارتون و کویی انحراف مثبت داشت. بنابراین، با اضافه کردن اثر نحوه توزیع واحدهای تکراری کوپلیمر (مقادیر r با روش های رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن و آماری بدست می آید) در معادله بارتون و اثر برهم کنش های میان زنجیرها (مقدار 9/14 برای q) در معادله کویی، تغییرات نظری به شکل منحنی با داده های تجربی منطبق شدند. با روش توپولوژیکی دمای انتقال شیشه ای 308 درجه کلوین برای قطعه پلی وینیل استات به دست آمد که مقدار تجربی k310 نزدیک بود. علاوه بر این، دمای انتقال شیشه ای به دست آمده برای قطعه دوم با روش خطی تا حدودی نزدیک داده های تجربی بود و با کسر مولی متیل متاکریلات در کوپلیمر اتفاقی، این مقادیر افزایش یافتند.