خواص مکانیکی و رفتار گرمایی آمیزه‌های (پلی‌کاپرولاکتون- پلی‌تتراهیدروفوران) ابرمولکولی

در این پژوهش، کاربرد آمیزهسازی در تهیه پلیمرهای ابرمولکولی با خواص مکانیکی تنظیم‌شدنی نشان داده شده است. انتظار میرود، برهم‌کنشهای بین‌مولکولی تا حد قابل ملاحظهای ریزساختار و در نتیجه خواص آمیزه را کنترل کنند. به همین دلیل اثر دیمرشدن قوی گروههای با قابلیت ایجاد پیوندهای هیدروژنی 4تایی یوریدوپریمیدینون (upy) روی رفتار ماده در آمیزه سوپرامولکولی دوجزیی با استفاده از یک پلیاستر سوپرامولکولی و یک پلی اتر ابرمولکولی مطالعه و گزارش شده است. نتایج بررسی ها با اندازه‌گیری خواص مکانیکی نشان داد که انتخاب استراتژی ابرمولکولی در آمیزه سازی به بهبود قابل ملاحظه خواص مکانیکی پلی تتراهیدروفوران ابرمولکولی از جمله افزایش استحکام کششی تا بیش از 110% و مدول یانگ تا حدود 5 برابر شده است. ظهور فقط یک دمای انتقال شیشهای در منحنیهای گرماسنجی پوبشی تفاضلی(dsc) آمیزه ها، نشان‌دهنده بهبود قابل ملاحظه سازگاری فازی بر اثر ایجاد برهمکن شهای ابرمولکولی است.