داربست‌های رسانای نانولیفی بر پایه صمغ تراگاگانت، پلی‌آنیلین و پلی(وینیل الکل): ساخت، مشخصه‌یابی و بررسی قابلیت کاربرد آن‌ها در مهندسی بافت پوست

فرضیه: پوست بزرگ‌ترین اندام و نیز پوشش خارجی بدن است که به‌عنوان مانعی در برابر تهاجم‌های میکروبی و آسیب‌های مکانیکی و شیمیایی عمل می‌کند. اما، گاهی در برابر آسیب‌های واردشده، پوست به‌تنهایی قابلیت بازسازی بافت را ندارد. در این میان، مهندسی بافت راهکاری بازساختی و کارآمد در ترمیم آسیب‌های جدی بافت پوست است. مقاله حاضر به اهمیت داربست‌های رسانای تهیه‌شده از پلیمر طبیعی کتیرا و پلی‌آنیلین در مهندسی بافت پوست، به‌دلیل سمی‌نبودن، زیست‌سازگاری، سمی‌نبودن محصولات حاصل از زیست‌تخریب آن و نیز اثر رسانندگی الکتریکی داربست بر عملکرد مهندسی بافت پوست، اشاره دارد.روش‌ها: در این پژوهش، داربست‌های هیدروژل نانولیفی رسانای الکتریسته متشکل از کتیرا آمیخته با پلی‌آنیلین (tg-b-pani) و پلی(وینیل الکل) (pva) به‌ترتیب با نسبت‌های وزنی 70:30 و 80:20 با روش الکتروریسی تهیه و خواص فیزیکی-شیمیایی و زیستی آن‌ها برای مهندسی بافت پوست با روش‌های مختلف مطالعه شد.یافته‌ها: ساختار و خواص داربست‌های ساخته‌شده، با آزمون‌های تجزیه گرماوزن‌سنجی (tga)، میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem)، طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (ftir) و فرابنفش-مرئی (uv-vis) و ولت‌سنجی چرخه‌ای (cv) بررسی و شناسایی شد. تصاویر sem ساخت الیاف یکنواخت با اندازه نانومتر را نشان داد. زیست‌سازگاری و قابلیت زنده‌مانی یاخته‌ها در داربست‌ها با روش mtt با استفاده از یاخته‌های فیبروبلاست l929 موش تایید شد. همچنین، داربست‌های ساخته‌شده خاصیت خون‌سازگاری و جذب پروتئین آلبومین سرم انسانی خوبی را نشان دادند. داربست‌های ساخته‌شده خواص فیزیکی-شیمیایی و زیستی مناسبی را برای مهندسی بافت پوست نشان دادند. داربست ساخته‌شده با %20 وزنی از آمیخته پلیمری tg-b-pani قابلیت بیشتری را نسبت به داربست با %30 وزنی، از نظر چسبندگی و زنده‌مانی یاخته‌های فیبروبلاست l929 موش، نشان داد.

conductive nanofibrous scaffolds based on tragacanth gum, polyaniline, and poly(vinyl alcohol): fabrication, characterization and exploringtheir potential application in skin tissue engineering

hypothesis: the skin is the largest organ and outer covering of the body, which acts as a barrier against microbial invasions as well as mechanical and chemical damage. but, sometimes the skin does not have the ability to regenerate the tissue on its own. in this context, tissue engineering (te) is a promising and reconstructive solution for repairing serious skin tissue damage. this article refers to the importance of electerically conductive scaffolds based on tragacanth gum (tg) for skin te owing to non-toxicity, metabolic compatibility, and the non-hazardous nature of its degradation products as well as the effect of electerical conductivity of the sacffold in performance of skin te.methods: electroconductive nanofibrous hydrogel scaffolds composed of tragacanth gam-polyaniline blend (tg-b-pani) and poly(vinyl alcohol) (pva) were fabricated with a weight ratios of 30:70 and 20:80 by electrospinning method. their physicochemical and biological properties for skin te application were studied by various experiments.  findings: the fabricated scaffolds were tested using ftir, sem, tga, uv-vis, and cyclic voltammetry (cv). sem images indicated the achievement of uniform fibers within their nano-scale domain. the cytocompatibility and cells proliferation characteristics of the scaffolds were approved by mtt assay using l929 mouse fibroblast cells. the fabricated scaffolds exhibited excellent hemocompatibility and human serum albomin adsorption capacity. the fabricated scaffolds showed proper physicochemical and biological properties for skin te. the scaffold made with 20% (wt) of tg-b-pani showed higher potential in adhesion and proliferation of l929 mouse fibroblast cells than those of scaffold with 30% (wt) of the above polymeric blend.