هیدروژل‌های نانوکامپوزیتی دکستران-شیشه زیست‌فعال: اثر وزن مولکولی و مقدار دکستران بر رفتار تورمی و مشخصه‌های ساختاری

فرضیه: طراحی و ساخت داربست‌های هیدروژلی با ویژگی‌های بهینه یکی از عوامل کلیدی در مهندسی بافت موفق است. تنوع گسترده در خواص فیزیکی، شیمایی، مکانیکی و شکل‌شناسی داربست‌های هیدروژلی فرصت جدیدی را برای غلبه بر چالش‌های مختلف در مهندسی بافت ایجاد کرده است. روش‌ها: در مطالعه حاضر، هیدروژل‌های نانوکامپوزیتی شامل دکستران (dex) و نانوذرات شیشه‌ زیست‌فعال (bg) به‌دست‌آمده با روش سلژل، به‌عنوان داربست‌هایی برای مهندسی بافت استخوان تهیه شدند. رفتار تورمی و استحکام مکانیکی داربست‌های هیدروژلی تهیه‌شده با تغییر وزن‌های مولکولی زنجیر و مقدارهای مختلف دکستران بررسی شد. یافته‌ها: طیف‌نمایی زیرقرمز تبدیل فوریه مطالعه‌ برهم‌کنش بین‌مولکولی میان زنجیر دکستران و نانوذرات شیشه زیست‌فعال را از راه اثر قدرت پیوند هیدروژنی فراهم کرد. میکروسکوپی الکترونی پویشی (sem) نیز برای بررسی اثر هر یک از عوامل یادشده بر شکل‌شناسی داربست‌ها به‌کار گرفته شد. نتایج sem نشان داد، داربست‌های دکسترانشیشه‌ زیست‌فعال از میکروساختار سه‌بعدی متخلخل با محدوده اندازه منفذ 102156 میکرومتر تشکیل شده است. مشخص شد، اثرهای پیوند هیدروژنی و درهم‌گیری‌های زنجیر، اختلاف‌های محسوسی را در شکل‌شناسی‌های منفذ هیدروژل‌های تهیه‌شده نشان داد. نتایج چگالی ظاهری و تورم تعادلی حاکی از آن است که افزایش غلظت دکستران مقدار تخلخل ژل‌ها را تغییر داده و سبب کاهش مقدار آب آزاد در شبکه شده است. در این میان، مقدار تورم تعادلی کاهش یافته در حالی که مدول فشاری با توجه به برهم‌کنش موثر میان زنجیرهای دکستران و نانوذرات شیشه زیست‌فعال افزایش یافت. افزون بر این، نتایج آزمون گرماوزن‌سنجی نشان‌دهنده افزایش پایداری گرمایی هیدروژل نانوکامپوزیتی دکستران است، که این پدیده نیز ناشی از اثر برهم‌کنش موثر میان زنجیر‌های دکستران و نانوذرات شیشه‌ زیست‌فعال است.

Dextran/Bioactive Glass Nanocomposite Hydrogels: Effect of Dextran Molecular Weight and Content on Swelling Behavior and Structural Characteris‌tics

Hypothesis: Design and fabrication of hydrogel scaffolds with the required characteris‌t‌ics are the major issues of their development in tissue engineering. A wide variety of physicochemical, mechanical, and morphological properties of hydrogel scaffolds has provided new opportunities to overcome various challenges in tissue engineering. Methods: A series of nanocomposite hydrogels comprised of dextran (Dex) and solgel derived bioactive glass (BG) nanoparticles were prepared as scaffolds for bone tissue engineering. The swelling behaviour and mechanical s‌t‌rength of the obtained hydrogel scaffolds by different contents and chain molecular weights of dextran were evaluated.Findings: Fourier transforms infrared spectroscopy s‌t‌udy provides information on intermolecular interaction between the dextran chain and the bioactive glass nanoparticles through influence on hydrogen bond s‌t‌rength. The influence of the given parameters on the morphology of scaffolds was probed using field emission scanning electron microscopy (FESEM). The results of FESEM showed that Dex/BG scaffolds consis‌t‌ed of a porous 3D micros‌t‌ructure with a pore size range of 102156 μm. The effects of hydrogen bonding and chain entanglements showed significant differences in pore morphologies of the prepared hydrogels. According to the obtained apparent density and equilibrium swelling, the increase in the dextran content showed that the change in the gel porosity results in reduced free water of the network. Meanwhile, the amount of equilibrium swelling dropped while the compressive modulus increased due to the effective interaction between the dextran chains and bioactive glass nanoparticles. Furthermore, the results obtained by thermogravimetric analysis indicated an increase in thermal s‌t‌ability of dextran nanocomposites hydrogel, which could be due to the effective interaction between dextran chains and bioactive glass nanoparticles.