سایش پذیری رزین پلی استر سیر نشده حاوی ذرات تیتانیم دیوکسید :نقش برهمکنش بین سطحی و پراکنش ذرات

در این پژوهش، امکان برقراری ارتباط قانونمند بین ویژگیهای سطحی اجزا و چگونگی پراکنش فاز متفرق با خواص مکانیکی یک لایه پوشش پر شده بررسی شده است. مشخصه های سطحی پلیمر و ذره پرکننده، چسبندگی آنها و نحوه پراکنش فاز متفرق به ترتیب با روشهای متداول شامل شناسایی سطح به کمک زاویه تماس، آزمون چسبندگی قرص فشرده ذرات به زمینه و میکروسکوپ الکترون پویشی سطح شکست تعیین شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که با پخت رزین پلی استر بر سطح ذره tio2، تمایل ترمودینامیکی آن دو کاهش می یابد (افزایش زاویه تماس). در ضمن، انرژی چسبندگی جداسازی رزین پلی استر پخت شده از سطح تیتانیم دیوکسید حدود 7/6 kj/m2 است. همچنین، با افزایش مساحت فصل مشترک ذره پرکننده - زمینه به وسیله بهبود پراکنش (اختلاط موثر)، مقاومت در برابر ضربه و سایش پوشش پرشده افزایش می یابد و رابطه مشخصه این دو از قانون توانی w~i-1پیروی می کند.