تهیه و مطالعه پلی اتیلن تخریب پذیر بر پایه نشاسته

پلاستیکهای سنتزی بطور گسترده در زندگی روزمره مصرف می شوند . از جمله این پلیمرها می توان به پلی استیرن ‌‌،‌پلی پروپیلن و پلی اتیلن اشاره کرد که به دلیل سهولت روش تولید و کاربرد ، ارزانی ، زیبایی شکل ظاهری و همچنین بی خطر بودن در تماس با مواد غذایی در صنعت بسته بندی از آنها استفاده می شود. این وضعیت موجب افزایش آلودگی محیط زیست می شود . بنابراین ، تلاشهای زیادی برای حل مشکل ضایعات پلاستیکی با افزودن مواد زیست تخریب پذیر به آنها انجام شده است . از آنجا که پلی اتیلن یکی از پر مصرف ترین مواد بسته بندی است ، پژوهش های گسترده ای برای تخریب پذیر کردن آن انجام گرفته است که یکی از این موارد ، استفاده از نشاسته به عنوان پرکننده طبیعی در پلی اتیلن است . در این پژوهش، از نشاسته ذرت برای تخریب پذیر کردن پلی اتیلن سبک استفاده شده است . بدین منظور درصدهای مختلف نشاسته به پلی اتیلن افزوده و با آزمایشهای گرمایی ، مکانیکی ، مطالعات میکروسکوپی ، تابش فرابنفش و طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه اثر مقدار نشاسته بر خواص آمیزه های پلی اتیلن و تخریب پذیری آنها بررسی شده است . نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار نشاسته در نمونه ها ،‌ استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش و مدول افزایش می یابد . قرار دادن نمونه ها در معرض تابش فرابنفش سبب کاهش تنش و کرنش شکست و ازدیاد طول پارگی می شود . هر چه مدت زمان تابش پرتو فرابنفش و نیز مقدار نشاسته بیشتر باشد کاهش بیشتری در خواص یاد شده مشاهده می شود . نتایج طیف سنجی زیر قرمز نیز موید تخریب نمونه هاست .