سنتز کوپلیمر وینیل استات-اتیلن به روش پلیمر شدن امولسیونی ناپیوسته: 3- بررسی اثر افزایش حجم راکتور و مقایسه گرمادهی واکنش

پلیمر شدن امولسیونی گاز - مایع در مقایسه با پلیمر شدن امولسیونی رایج دارای پیچیدگی هایی است که ناشی از وجود مونومر گازی است . یکی از مسائل مهم انتقال جرم در این سیستم ها ، ورود مونومر گازی اتیلن به مواضع واکنش است که در خلال واکنش تغییر می کند و وابسته به متغیرهای زیادی است . در بررسی افزایش حجم راکتورها مسائلی چون نسبت ارتفاع به قطر راکتور ، دور همزن ، روش توزیع مونومر گازی و مقدار مواد اولیه اهمیت دارد . با بزرگ شدن حجم راکتور از 8/1 به 5/7 l ‌مقدار مواد اولیه افزایش می یابد . اما به دلیل عدم تناسب نسبت ارتفاع به قطر راکتور در افزایش حجم آن و کاهش انتقال جرم مونومر گازی اتیلن روند تغییرات درصد ان در کوپلیمر برای پلیمر شدن در راکتورهای 8/1 با 5/7 ال متفاوت است و این روند برای درصد تبدیل مونومر وینیل استات با زمان در هر دو حجم راکتور تقریبا مشابه است که در راکتور 5/7 ال به مقادیر بیشتری می رسد . در بررسی مقادیر گرمادهی به شکل تفاضلی و انتگرالی مشاهده شد که بسته به سرعت مصرف مونومر گازی اتیلن و وینیل استات ، گرمادهی مقدار متفاوتی دارد .