اثر پلی‌سولفون و نانوصفحه‌های گرافن بر انعطاف‌پذیری پوشش‌های اپوکسی

رزین اپوکسی دارای خواص مکانیکی، شیمیایی، الکتریکی و گرمایی مطلوب است و در برابر خزش مقاومت نشان می دهد. با وجود این خواص، رزین اپوکسی پخت شده شکننده است و مقاومت ضربه‌ کمی دارد. در این مطالعه به منظور رفع این مشکلات، از پلیمر گرمانرم پلی سولفون و نانوصفحه‌های گرافن به عنوان افزودنی تقویت ‌کننده برای بهبود انعطاف ‌پذیری پوشش اپوکسی استفاده شد. بنابراین، اثر افزودن درصدهای مختلف پلی سولفون (0.5، 1، 2.5 و 5%) و نانوصفحه‌های گرافن (%0.5) روی خواص رزین اپوکسی به ‌وسیله آزمون ‌های گرماسنجی پویشی تفاضلی (dsc)، استحکام کششی، مقاومت در برابر ضربه و آزمون تعیین درصد ژل بررسی شد. نتایج نشان داد، استحکام کششی رزین اپوکسی با افزودن پلی ‌سولفون افزایش یافته است و از سوی دیگر نانوصفحه‌های گرافن انعطاف ‌پذیری نمونه دارای %1 پلی ‌سولفون را بهبود داده است. مطالعه خواص گرمایی نمونه ‌های پخت شده با آزمون dsc تغییر دمای انتقال شیشه ای ماتریس اپوکسی را بر اثر واردشدن پلی سولفون نشان می ‌دهد. همچنین، با افزایش نانوذرات گرافن به آمیزه دارای پلی سولفون، مدول کاهش یافت که به دلیل کاهش درصد شبکه ‌ای ‌شدن است. آزمون مقاومت در برابر ضربه نشان داد، نمونه دارای %1 وزنی پلی ‌سولفون و %0.5 گرافن دارای بیشترین استحکام و مقاومت ضربه است. رزین ‌های تهیه شده از این نوع آمیزه های رزین اپوکسی می‌تواند در تهیه انواع پوشش های انعطاف پذیر و مقاوم در برابر خوردگی استفاده شود.