ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین پیوند پلی‌پیرول- گرافن اکسید برای حذف موثر (ii) pb و رنگینه آبی متیلن از محلول‌های آبی

در پژوهش حاضر، نانوکامپوزیت دکسترین-پیوند-پلی‌پیرول-گرافن اکسید (pdgp@go) با استفاده از (1) پلیمرشدن درجا و (2) مخلوط‌کردن مستقیم پلیمر دکسترین-پیوند- پلی‌پیرول و نانوذرات گرافن اکسید در محلول سنتز شد. نانوکامپوزیت‌های تهیه شده با روش طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (ftir) شناسایی شدند. شکل‌شناسی سطح و ساختار نانوکامپوزیت‌ها با روش‌های پراش پرتو x و میکروسکوپی‌های الکترونی پویشی (sem) و نیروی اتمی (afm) بررسی شدند. قابلیت حذف یون فلزی (ii)pb و رنگینه آبی متیلن با استفاده از نانوکامپوزیت‌های سنتز شده بررسی شد. اثر ph، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت آلاینده بر مقدار جذب فلزی (ii)pb و رنگینه متیلن آبی مطالعه شد. از طرف دیگر، درصد حذف یون فلزی (ii)pb به‌وسیله نانوکامپوزیت (2) (%96) بیشتر از نانوکامپوزیت (1) (%88) بود. همچنین، شرایط بهینه برای حذف موثر رنگینه‌ آبی متیلن با نانوکامپوزیت (1) (94%) و نانوکامپوزیت (2) (98%) در ph برابر 8، مقدار 100mg جاذب نانوکامپوزیتی، زمان 60min تماس و غلظت 80mg/l رنگینه‌ آبی متیلن انجام شد. مدل‌های هم‌دمای langmuir و freundlich، سینتیک شبه‌مرتبه‌ اول و شبه‌مرتبه‌ دوم و ترمودینامیکی به منظور تعیین سازوکار جذب یون فلزی (ii)pb و رنگینه‌ آبی متیلن روی‌ نانوکامپوزیت (2) ارزیابی شد. نتایج نشان داد، هم‌دمای langmuir، سینتیک شبه‌مرتبه اول و جذب خودبه‌خودی مدل مناسبی برای جذب یون فلزی (ii)pb روی نانو کامپوزیت (2) هستند، در حالی که مدل‌های هم‌دمای freundlich، سینتیک شبه‌مرتبه دوم و جذب خودبه‌خودی مدل مناسبی برای حذف رنگینه‌ آبی متیلن هستند.

Fabrication and Characterization of DextringPolypyrrole/Graphene Oxide Nanocomposite for Effective Removal of Pb (II) and Methylene Blue Dye from Aqueous Solutions

Dextringpolypyrrole/graphene oxides (PDGP/GO) nanocomposite was synthesized using insitu polymerization and direct blending of PDGP and graphene oxide nanoparticles. The products were named nanocomposite 1 and nanocomposite 2, respectively. The prepared nanocomposites were characterized by Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy. Surface morphology and structure of nanocomposites were investigated by Xray diffractometry (XRD), scanning electron microscopy (SEM) and atomic force microscopy (AFM). The performance of the synthesized nanocomposites in removing Pb (II) and methylene blue dye from aqueous solutions was evaluated. The effect of pH, adsorbent dosage, contact time and contaminant concentration on Pb (II) and methylene blue uptake capacity was studied. On the other hand, the percentage removal of Pb (II) metal ion by nanocomposite 2 (96%) was higher than that of nanocomposite 1 (88%). The optimum condition for effective removal of methylene blue dye by nanocomposite 1 (94%) and nanocomposite 2 (98%) could be obtained at pH 8, nanocomposite dosage of 100 mg, contact time of 60 min and methylene blue concentration of 80 mg/L. Langmuir and Freundlich isotherm models, pseudofirstorder and pseudosecondorder kinetics equations and thermodynamic models were used to determine the mechanism of Pb (II) and methylene blue adsorption on the nanocomposite 2.  The results showed that the Langmuir isotherm, pseudofirstorder kinetic and spontaneous adsorption were suitable models for Pb (II) sorption on nanocomposite 2, while the Freundlich isotherm, pseudosecondorder kinetic and spontaneous adsorption were suitable models for methylene blue dye removal. Therefore, the PDGP/GO nanocomposite prepared by direct blending could be considered as a promising adsorbent for Pb (II) and methylene blue removal from aqueous solutions.