ساخت و بررسی خواص کامپوزیت هیدروژل ابرجاذب آکریل آمید-آکریلیک اسید و زئولیت برای مصارف کشاورزی

کمبود آب از مهم‌ترین مشکلاتی است که در مناطق خشک و نیمه‌خشک به‌وفور دیده می‌شود و رشد و توسعه پوشش گیاهی را در این مناطق با محدودیت روبه‌رو کرده است. استفاده از هیدروژل ابرجاذب از جمله راهکارهای افزایش بهره‌وری آب کشاورزی است. هدف این پژوهش، ساخت و بررسی خواص کامپوزیت هیدروژل ابرجاذب با روش کوپلیمرشدن بین مونومرهای آکریل آمیدآکریلیک اسید و زئولیت به‌عنوان نانوذرات خاک‌رس در مقادیر وزنی 0، 0.5، 1 و %1.5 است. با طراحی آزمون‌ به روش فاکتوریل جزئی  اثر مقادیر مواد سازنده در ساختار و خواص ابرجاذب و مقدار جذب آب بررسی شده است. از متیلن‌بیس‌آکریل‌آمید به‌عنوان عامل شبکه‌ساز و آمونیوم‌پر‌سولفات به‌عنوان آغازگر استفاده شد. طبق نتایج آزمون‌های گرماوزن‌سنجی، طیف‌سنجی زیرقرمز، میکروسکوپی الکترون پویشی و پراش پرتو x، افزایش نانوذرات تا %1 وزنی باعث افزایش مقاومت گرمایی، ایجاد تخلخل و شبکه یکنواخت در ساختار ابرجاذب می‌شود. این هیدروژل ابرجاذب، قابلیت جذب g/g 1100 آب مقطر را دارد. مقدار جذب و نگه‌داری آب ابرجاذب در پنج بافت‌ مختلف خاک بررسی شد که حاصل اختلاط 0، 25، 50، 75 و %100 شن با خاک متوسط بود. طبق نتایج ابرجاذب در هفته اول پس از آبیاری در خاک با بافت %50 شن بهترین نگه‌داری رطوبت اولیه را نشان می‌دهد و نیز در خاک با بافت شنی پس از 53 روز (30 روز دیرتر از نمونه کنترل) خاک به وزن اولیه می‌رسد.