تعیین نسبت‌های واکنش‌پذیری مونومرها درکوپلیمرشدن اتیل آکریلات-متاکریلیک اسید با استفاده از روش‌های برون خطی 1h Nmr

خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سامانه‌های پلیمری به ویژگی‌های ریزساختاری زنجیر‌های درشت‌مولکولی بستگی دارد. نسبت‌های واکنش‌پذیری از خاص‌ترین پارامترهای سینتیکی هستند که دیدگاه روشنی درباره ترکیب میانگین و توزیع توالی مونومرها را در سامانه‌های کوپلیمری ایجاد می‌کنند. نسبت‌های واکنش‌پذیری دو کومونومر متاکریلیک اسید (maa) و اتیل آکریلات (ea) در دمای 60 درجه سلسیوس به روش کوپلیمرشدن رادیکالی محلول در درصد تبدیل‌های کم بررسی شد. در نمونه‌های سنتز شده از آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (aibn) به‌عنوان آغازگر گرمایی و از دی‌متیل سولفوکسید دوتریم‌دار (dmsod6) به‌عنوان حلال واکنش استفاده شد. سپس نسبت‌های واکنش‌‌پذیری به روش‌های خطی حداقل مربعات معمولی (ols) برون خطی 1h nmr که شامل روش‌های مایو لوئیس، فاینمنراس، فاینمن راس معکوس، یرزلیوفبروخیناراسکین، جوشیجوشی، کلن تادوس، کلنتادوس توسعه یافته و مائو هوگلین است. نسبت‌های واکنش‌پذیری حاصل از روش‌های خطی برون خطی 1h nmr با استفاده از روش‌های حداقل مربعات تعمیم یافته(gls) و حداقل مربعات معمولی (ols) بررسی شد. نتایج نشان داد، روش gls نسبت به روش ols ، مقادیر ضریب تعیین (r2) افزایش و مقادیر واریانس نسبت‌‌های واکنش‌پذیری را به‌طور نسبی کاهش می‌دهد. همچنین نشان داده شد، نسبت‌‌های واکنش‌پذیری حاصل از روش مائوهاگلین به روش gls بهترین تخمین خطی را نشان می‌دهد.