رابطه واحدهای ژئومورفولوژی و فرسایش و تولید رسوب در حوضه آبخیز کاشیدار(گرگانرود)

فرسایش خاک یک فرایند پیچیده خطر نافذ ژئومورفولوژیکی سرطان زمین است و نرخ آن یک شاخص جامع برای ارزیابی درجه توسعه یافتگی خاک و پایداری برنامه های مدیریت زمینی کشورها به شمار می رود به دلیل وابستگی شدید خاکزایی بر سیستم های شکل زایی بین واحدهای ژئومورفولوژی و فرسایش خاک در سطوح مختلف فضایی رابطه نزدیک وجود دارد در این تحقیق برای بررسی رابطه بین واحدهای ژئومورفولوژی واحد کار که بر اساس همکنی در توپوگرافی سنگ و واکنش فرسایشی در سطح نیمه تفصیلی و مقیاس 1:50000 تفکیک شده اند برآورد گردید. بر اساس نتایج حاصله این حوضه دارای سه کلاس ii, iii, iv تولید رسوب و پنج کلاس ii تا vi فرسایش است و میانگین آنها بترتیب 322 و 1105 متر مکعب در کیلومتر مربع در سطح سال می باشد بین میزان فرسایش ویژه و عوامل مدل در هر رخساره معادله با رگرسیونی با r=0/981 برقرار شد که در سطح 5% معنی دار می باشد در آنالیز رگرسیون چند متغیره پسرو نیز همه عوامل مدل با ضریب r=0/95478 در سطح معنی دار باقی ماندند تفاوت رسوب وفرسایش ویژه در داخل واحدهای ژئومورفولوژی واحد تیپ زیر تیپ و رخساره 76 پولیگون با تکرار وهمچنین تفاوت تعداد و مساحت پولیگون بین نقشه های واحدها و نقشه رسوب و فرسایش ویژه به روش کای - اسکوئر مورد آزمون گرفت از بین 17 آزمون به غیر از تفاوت تعداد پولیگون نقشه واحد و رسوب ویژه بقیه تفاوتها در سطح 1 تا 5% معنی دار باشد این رابطه نماینده تنوع شرایط ژئومورفولوژی واثرات کنترلی آن در تنوع تیپ و نرخ فرسایش و رسوب در حوضه کاشیدار می باشد از این رو واحدهای ژئومورفولوژی با حالت رتبه ای فضایی و ارتباط زایشی نزدیک با یکدیگر در سطوح مختلف برای برآورد میزان فرسایش و رسوب و مدیریت خطر فرسایش در آبخیزها به عنوان واحدهای کاری مناسب قابل استفاده می باشد.