تأثیر روش های مختلف کشت در شرایط هیرم و مشکه هاری بر عملکرد زیره سبز

این تحقیق به منظور بررسی روش های مختلف کشت زیره سبز(cumin cyminum) به مدت دو سال در منطقه مشهد صورت گرفت. این مطالعه با استفاده از طرح آزمایشی اسپیلت بلوک در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای اصلی شامل شرایط کشت در دو سطح: الف) هیرم کاری ب) خشکه کاری و فاکتورهای فرعی به عنوان روش های کشت به روش سنتی می باشد. صفات مورد بررسی در این طرح تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه و عملکرد می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل طرح بیانگر این است که در سال اول روش های کشت بر میزان عملکرد و همچنین اثر متقابل روش های کشت و شرایط کشت ( هیرم و خشکه کاری) بر تعداد دانه در گیاه در سطح 5 درصداثر معنی داری داشته است. در سال دوم فقط روش های کشت بر میزان دانه در بوته و عملکرد در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری بوجود آورده است. میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند که عملکرد زیره سبز با استفاده از یونجه کار، خطی کار و کشت مرسوم در هیرم کاری بترتیب 3/505، 523 و 3/448 در سال اول و 632، 649 و 67/558 کیلوگرم در هکتار در سال دوم بود. همچنین میزان عملکرد با استفاده از تیمارهای یونجه کار، خطی کار و کشت مرسوم در خشکه کاری بترتیب 404، 67/457 و 67/402 کیلوگرم برای سال اول و 614، 688 و 556 کیلوگرم در هکتار در سال دوم بود. لذا با توجه به نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل در شرایط انجام آزمایش و روش اجرای طرح کشت با خطی کار برزگر همدان و شرایط کشت هیرم عملکرد بیشتری نسبت به بقیه تیمارها دارد.