>
Fa   |   Ar   |   En
   شناسایی گونه های کرم طوقه بر (Agrotis spp) و دشمنان طبیعی آنها، بررسی بیولوژی گونه غالب و مقایسه اثر چند حشره کش بر علیه آن در منطقه شاهرود  
   
نویسنده درخشان شادمهری علی
منبع علوم كشاورزي و منابع طبيعي - 1380 - دوره : 8 - شماره : 4
چکیده    کرمهای طوقه بر ( agrotis spp.) از آفات مهم محصولات زراعی محسوب می گردند . در این تحقیق گونه های جنس آگروتیس در شاهرود بدین شرح زیر شناسایی گردیدند : برای تعیین گونه غالب آفت در منطقه ، شب پره های جمع اوری شده توسط تله های فرمونی ، نوری و همچنین حشرات پرورش داده شده در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند و a.segetum گونه غالب منطقه تشخیص داده شد . در بررسی بیولوژی این افت در منطقه شاهرود از آمار بدست امده از تله های فرمونی و نوری ، قفس های پرورش حشرات و نمونه برداریهای منظم هفتگی از مزارع استفاده گردید . این آفت در منطقه شاهرود دارای سه نسل بوده و عمدخسارت آن توسط نس اول در اردیبهشت ماه صورت می گیرد . زمستان گذرانی آن بصورتهای لاروهای سن 3و 4 و بندرت لارو کامل در عمق 15-10 سانتی متری خاک انجام میگیرد فعالیت شب پره ها از اوایل فروردین شروع و تا آذرماه ادامه می یابد . در بررسی دشمنان طبیعی این آفت زنبورهای پارازیتوئید از روی bracondiae و یک گونه از خانواده ی chalcididae و یک کنه پارازیت pygmophorus sp.( acari pygmophoridae لاروها جمع آوری و شناسایی گردیدند . جهت بررسی اثر سموم بر وری این آفت ،آزمایشی با طرح بلوکهای کامل تصادفی در شش تیمار : کارباریل 85% ( پودر و تابل ، طعمه سموم ) ، پادان 4% 2 گرانول )‌، سم میکروبی دیپل ( طعمه سموم ) ، کلرپیریفوس 48% ( طعمه سموم و محلول پاشی و تیمار بدون سمپاشی و چهار تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی شاهرود انجام شد . پس از2 و محاسبات آماری سم کلرپیریفوس 48% (طعمه سموم ) در گروه اول ، کارباریل 85% ، دیپل گروه ایکس پادان 4% در دوم و کلرپیریفوس 48% ( محلول پاشی ) در گروه سوم تحت تاثیر قرار گرفتند . در محاسه درجه تایر سموم و با استفاده از فرمول هندرسون -تیلتون در میانگین چهار نوبت آماری برداری کلرپیریفوس ( طعمه سموم ) 2 27/66% ، کارباریل 45-64% ، پادان 75/61% ، دیپل موجب ایکس 54/61% و کلرپیریفوس ( محلول پاشی ) 27/42% مرگ و میر در لاروها شدند .
کلیدواژه صوقه بر ، آگروتیس ، بیولوژی ، حشره کش ، دشمنان طبیعی .
آدرس دانشگاه صنعتی شاهرود, دانشکده کشاورزی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved