اهمیت مایکوپارازیت ها در کنترل بیماریهای گیاهی خاکزی و معرفی ترکیبات نوین بیولوژیکی

افزایش روزافزون تولید آفت کشها در رابطه با مواد شیمیایی کشاورزی ، از قبیل استفاده زیاد از سموم کودهای شیمیایی منجر به ایجاد عدم تعادل دراکوسیستم کشارزی و الودگی محیط زیست شده است . وجود روش های جایگزین همانند کاربرد روش بیوتکنولوژی میکروبی می تواند موجب استفاده از یک فرآیند نوین شده و مصرف کمتر مبارزه شیمیایی را باعث شود. در سالهای اخیر کاربرد مبارزه بیولوژیک نه تنها در بخش آفات مطرح بوده است بلکه در مبارزه علیه عوامل بیماری های گیاهی نیز در سطح زیاد بکار گرفته شده است.در این بررسی مقایسه ای بین موجودات بیو کنترل علیه عوامل بیماریزای مرگ گیاهچه بعمل آمده است.در ایران این عوامل بیماریزا سبب آسیب بصورت پوسیدگی بذر و مرگ گیاهچه در شرایط مختلف شده و به گیاهان زراعی مختلف حدود 20 تا 30 درصد خسارت وارد می کند . در قارچهای رده ا‍‌‍ُاُمیست هر دو عامل بیماریزا و مایکوپارازیت موجود هستند . در میان مایکوپارازیت ها یک نمونه مناسب به عنوان مایکوپارازیت pythium oligandrum جهت استفاده علیه عوامل بیماریزای مختلف مرگ گیاهچه مانند قارچها p.ultimum و rhizoctonia solami وجود دارد که در مزارع فعالیت می کنند.مطالعه انجامشده براساس نتایج فیزیولوژی ومیکروسکوپ الکترونی روی هر دو مرحله جنسی و غیر جنسی اسپور قارچ p.ultimum در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که مایکوپارازیت pythium oligandrum می تواند به داخل ریسه و سیتوپلاسم اسپورانژیم عامل بیماریزا نفوذ نموده و در محیط کشت غذایی با وجود هر دو قارچ ، اُاُسپور آنرا نیز پارازیت نماید .بنابراین با معرفی موجودات خاکزاد مفید از این رده و ترکیبات نوین بیولوژیکی می توان سبب کاهش آلودگی محیط زیست از مواد سمی شده و از بروز مقاومت آفت و بیماری کاست .