تاثیر تاریخ کاشت های پاییزه و زمستانه بر خصوصیات موفورلوژیک ، عملکرد و اجزای عملکرد نخود در شرایط فاریاب در خراسان (نیشابور) تاثیر تاریخ کاشت های پاییزه

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت پاییزه و زمستانه بر خصوصیات مورفولوژیک ، اجزای عملکرد و عملکرد دانه نخود در شرایط فاریاب ، آزمایشی طی دو سال زراعی 75-1374 و 76-1375 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور ، به اجرا درآمد . سطوح تاریخ کاشت در سال زراعی اول شامل 15 آبان ، 15 آذر ، 25 اسفند و 16 فروردین بود . در سال زراعی دوم ، کاشت 30 مهر نیز به این مجموعه اضافه شد . در این آزمایش ، شش رقم نخود از تیپ کابلی در هر یک از سطوح تاریخ کاشت در دو سال بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی ، کشت شدند . در سال اول ، میانگین تعداد شاخه ها مجموع طول آنها در گیاه و همچنین تعداد غلاف در گیاه در هر کدام از کاشت های پاییزه نسبت به هر یک از دو کاشت بعدی بطور معنی داری کاهش یافت این کاهش در تعداد و طول شاخه ها را می توان به خسارت ناشی از یخبندان و سرما مربوط دانست . بدین ترتیب ، میزان عملکرد دانه نیز در هر یک از کاشت های پاییزه نسبت به کاشتهای بعدی ، کاهش یافت اما این کاهش تنها در مورد کاشت 15 آبان نسبت به 25 اسفند که بیشترین عملکرد دانه را تولید کرد ، معنی دار بود احتمال خطا کوچتر از 5% سطوح تاریخ کاشت در سال دوم از نظر تعداد شاخه ها و مجموع طول آنها در گیاه و نیز تعداد غلاف در گیاه ، تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند . در این سال ، بیشترین میزان عملکرد دانه در کاشت 15 آبان و سپس 30 مهر به دست آمد و پس از آن با هر بار تاخیر در کاشت عملکرد دانه نیز به میزان معنی داری کاهش یافت بنظر می رسد در این سال بروز شرایطی همچون طوفان و تگرگ در اوایل بهار سبب شده باشد تا تعداد شاخه ها در گیاه در کاشت های آخر کاهش یابد . همچنین وقوع بارندگی های بیشتر و دیر هنگام در بهار این سال در کنار ابیاری مزرعه ، شرایط را جهت گسترش طولی اندامهای رویشی و رقابت با رشد زایشی و نیز وقوع ورس به خصوص برای کاشت های آخر فراهم نموده باشد . در مجوع نتایج بدست امده نشان داد که برای کاشت پاییزه و زمستانه نخود در شرایط این منطقه ، رقم هایی مورد نیاز هستند که قادر باشند دماهای حدود منفی 15 درجه سانتی گراد را در دوره قبل و پس از سبز شدن بخوبی تحمل نموده و عملکردهای بالایی نیز تولید کنند .