بررسی نقش عوامل فیزیوگرافیک حوضه بر دبی های حداکثر لحظه ای در زیر حوضه های گرگانرود به منظور ارائه مدل منطقه ای سیلاب

برآورد دبی های حداکثر لحظه ای در زیر حوضه های فاقد آمار از اهمیت زیادی برخوردار است . استفاده از مدل منطقه ای یکی از روش هایی است که در آن دبی حداکثر لحظه ای بصورت تابعی از مساحت حوضه تعریف می شود ولی انتظار می رود شدت سیل تابعی از سایر پارامترهای فیزیوگرافیک و اقلیمی نظیر ضریب شکل ، بارندگی متوسط حوزه و ... باشد . هدف از تحقیق حاضر یافتن مناسب ترین مدل برای تخمین دبی های حداکثر لحظه ای برای دوره های بازگشت مختلف در زیر حوضه های گرگانرود می باشد .با استفاده از دو عامل مساحت تراکم زهکشی ، مناطق همگن هیدرولوژیکی مطابق تحلیل خوشه ای مشخص گردیده اند . با بکارگیری روش رگرسیون چند متغییره و پنج عامل منتخب ، مدلهای برآورد دبی با دوره های بازگشت مختلف در دو حالت ارائه گردید که در حالت اول برای کل منطقه بدون در نظر گرفتن مناطق همگن و در حالت دوم مدلها در مناطقی با شرایط همگن درنظر گرفته شد و در نهایت نتایج به دست آمده از دو نوع مدل مورد بررسی قرار گرفتند . بطوریکه در سه گروه همگن به ترتیب 5 زیرحوضه با آر به توان دو برابر یک msd برابر صفر مدل قابل قبول نبوده ، در گروه همگن دوم با 10 زیرحوضه اگرچه با توزیع f سطح اطمینان معنی داری بوده ولی مقدار آر به توان دو پایین تری را نشان میدهد و بالاخره در گروه همگن سوم مانند گروه همگن 1 بار5 زیرحوضه با وجود آر به توان دو برابر یک در توزیع f معنی دار نبوده است . در استفده از این مدلها با توحه به ضریب تبیین و آزمون اف برای کل حوضه مناسب به نظر می آید ،‌ لذا برای دوره بازگشت 2، 3،‌5و 10 ساله با تاکید بر تاثیر عامل مساحت بر میزان دبی حداکثر لحظه ای با نتایج دیگر محققان مطابقت دارد. در دوره های بازگشت 25 ، 50 و 100 ساله علاوه بر مساحت وارتفاع متوسط حوضه نیز به عنوان عامل مهمی در میزان دبی های حداکثر لحظه ای مورد توجه قرار گرفته است که با نتایج مطالعات دردیگر حوضه های جهان مطابقت دارد .