مقایسه کمی و کیفی استقرار زادآوری طبیعی گونه های راش، افرا و ممرز در توده های جنگلی تحت مدیریت با شیوه های تک گزینی درختی و گروهی (طرح جنگلداری دکتر بهرام نیا)

با توجه به اینکه استقرار مطلوب زادآوری طبیعی هدف شیوه های جنگل شناسی تک گزینی می باشد، بررسی نقش شیوه های جنگل شناسی تک گزینی درختی و گروهی بر کمیت و کیفیت زادآوری ، در چهار پارسل سری یک جنگل شصت کلاته گرگان انجام شد ( شیوه ها ده سال پیش به اجرا در آمد ) . ابتدا تعداد 80 قطعه نمونه دایره ای ( 1000متر مربعی ) با استفاده از روش سیستماتیک تصادفی انتخاب گردید .سپس در داخل هر قطعه نمونه تعداد 9 میکروپلات ( 3× 3متر) پیاده شد . در آخرین مرحله ، شمرش تعداد نهال ها ،‌اندازه گیری ارتفاع نهال ها و سنجش سلامتی آنها د رداخل هر میکروپلات انجام گرفت . نتایج تجزیه واریانس یک طرفه ، مقایسه چند گانه ازمون توکی و ازمون کای اسکوئر مربوط به پارامترهای مورد اندازه گیری آشکار کرد که بین میانگین فراوانی نهال ها ، میانگین فراوانی نو نهال ها نهال های گونه ممرز، بین درصد سالم ، درصد شاداب ، درصد متقارن و درصد قائم نهال ها در دو شیوه جنگل شناسی تک گزینی درختی نسبت به شیوه جنگل شناسی تک گزینی گروهی بهینه است .بنابراین با توجه به نتایج مطلوب شیوه جنگل شناسی تک گزینی درختی توصیه می شد که جزء دستور العمل تهیه طرح جنگلداری قرار گیرد .