تاثیر آب شور در آبیاری تکمیلی جو در منطقه گرگان

اثر کیفیت آب آبیاری بر روی عملکرد جو در یک آزمایش مزرعه ای و خاک سیلتی مورد مطالعه قرار گرفت . این طرح در محدوده سد وشمگیر استان گلستان و در زمینی که داری زهکشی زیر زمینی میباشد طی سالهای 1377- 1375 به اجرا در آمد . تیمار آبیاری با سه سطح شوری 76/0 و 5 و 10 دسی زیمنس بر متر و هشت ژنوتیپ مختلف جو با استفاده از طرح کرتهای نواری د ر4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از آب شور نسبت به آب غیر شور عملکرد جو را به اندازه 11 درصد کاهش داده است . بالاترین و پایین ترین میانگین عملکرد جو به ترتیب مربوط به تیمار غیر شور ( 76/0 دسی زیمنس بر متر ) و 4288 و تیمار شور ( 10 دسی زیمنس بر متر ) ، 3830 کیلوگرم در هکتار بدست آمده است . تجزیه نمونه های خاک طی دو ازمایش نشان داد که در تیمار شور ( 10 دسی زیمنس بر متر ) شوری عصاره ی اشباع خاک در عمق 30-0 سانتی متری از 4/1در شروع آزمایش به 3/5 و درعمق 60-30 سانتی متری از 4/2 در شروع ازمایش به 3 دسی زیمنس بر متر درانتهای آزمایش رسیده است .